کلید حل معمای فسادمالی: جنسیت، نهاد دولت، ادیان و تاثیر آنها بر هم

مهار فساد مالی با قدمتی بیش از دو هزار سال همواره اقتصادها را با چالش مواجه ساخته است. در این راستا مقاله حاضر با هدف تبیین رفتار جنسیتی انسان ها در قالب نهاد دولت سعی شده است تا به این سوال پاسخ داده شود که آیا با کاهش نابرابری های جنسیتی، فساد مالی کاهش می یابد یا فساد مالی مانعی در جهت دستیابی به برابری های جنسیتی است؟ همچنین آیا تحقق و گسترش فساد مالی بیشتر در گرو عوامل جنسیتی است یا نهادی؟ در این راستا برای داده های آماری 89 کشور منتخب جهان که شامل کشور ایران نیز می باشد با استفاده از از رویکرد داده های تابلویی پویا و سیستمی (GMM System) طی دوره 2017-2008 به بررسی رابطه فساد مالی و نابرابری جنسیتی پرداخته شده است. در این راستا شاخص نابرابری جنسیتی (GII)، شاخص ادراک فساد مالی (CPI) و شاخص پولشویی (AML) به عنوان جایگزینی برای شاخص فساد مالی استفاده شده است. همچنین به منظور بررسی حساسیت عملکرد نهاد دولت دو گروه ابزارهای حکمرانی خوب و شاخص های بنیاد فریزر نیز مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از سیستم های برآوردی حاکی از آن است که در پی افزایش مشارکت زنان در بخش عمومی، فساد مالی کاهش می یابد و فساد مالی مشارکت زنان را در بخش عمومی کاهش می دهد. همچنین نتایج برآوردهای سیستمی در پی یافتن کلید حل معمای فساد مالی حاکی از آن است که فارغ از هرگونه رفتار جنسیتی نهاد دولت به عنوان حلقه مفقوده رابطه جنسیت و فساد مالی، به طور معناداری در میزان اثرگذاری این دو شاخص بر هم موثر می باشد. همچنین برخلاف نهاد دولت، ادیان هیچ گونه تاثیری در ارتباط دو شاخص فساد مالی و نابرابری جنسیتی بر هم ندارند.