تبیین چالش های مرزی ایران و عراق با تاکید بر منابع هیدروپلیتیکی

ایران و عراق، به عنوان دو بازیگر تاثیرگذار در مقاطع تاریخی، همواره تحت تاثیر کنش های هم گرایانه/ واگرایانه برخاسته از واقعیت های جغرافیایی فی مابین و منطقه بوده اند، زیرا عامل جغرافیا به گونه ای خود را به نظام های سیاسی تحمیل می کند. ازاین رو در طی سال های اخیر یکی از چالش های مرزی بین ایران و عراق که سیاست خارجی دو کشور را تحت تاثیر قرار داده است، مباحث مرتبط با هیدروپلیتیک بوده است که پژوهش حاضر با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی به دنبال پاسخگویی به این سوال که؛ مهم ترین چالش های مرزی ایران و عراق در حوزه هیدروپلیتیک کدام اند؟ به نگارش درآمده است. برای انجام پژوهش حاضر بعد از گردآوری اسناد و مدارک مرتبط با پژوهش به تبیین و تحلیل آن ها پرداخته شد که نتایج به دست آمده نشان داد؛ مهم ترین چالش های مرزی ایران و عراق در حوزه منابع هیدروپلیتیکی در دو بعد محلی و منطقه ای قابل تحلیل است که در بعد محلی، سوء مدیریت منابع آبی و به خطر افتادن امنیت مرزی با توجه به پتانسیل بحران زایی مرزهای غربی کشور که در تشریح این موضوع می توان، اول؛ به محتمل بودن واکنش منفی مردم محلی به هرگونه اقدام برای توافق با کشور عراق برای واگذاری هرگونه منابع آبی با مدنظر قرار دادن کاهش این منابع اشاره کرد. دوم؛ تشدید مخاطرات زیست محیطی ازجمله افزایش ریز گردها در استان های غربی کشور که دارای واکنش منفی در داخل کشور خواهد داشت. در بعد منطقه ای عدم توافق دوجانبه مرضی الطرفین بین دو کشور ایران و عراق بر سر استفاده از منابع آبی رودخانه های مرزی که می تواند به شکل گیری هرگونه تنش های سیاسی و امنیتی با رویکرد منطقه ای در آینده شده و تعیین سهم حق آبه اهرمی فشاری از طرف دو کشور در برابر خواسته های سیاسی شود.