بررسی عفونتهای قارچی تنفسی در نمونه های ارسالی به انستیتو پاستور در سالهای 80-1373

به موازات افزایش بیماران دچار نقص ایمنی، عفونت های قارچی ریوی نیز افزایش یافته است. در این مطالعه که در مدت هشت سال از سال1373 تا سال1380 در تهران صورت گرفت، تعداد 347 بیمار شامل 155 زن و 192 مرد که مشکوک به بیماری های ریوی قارچی و یا دارای علایم عفونت ریوی یا سینوس بوده اند، قرار گرفتند. نمونه های مورد بررسی شامل برونشیال آلوئولار لاواژ، برونشیال براشینگ، نمونه های بیوپسی از قفسه سینه، ریه و سینوسها بود. تشخیص بر اساس مشاهده عناصر قارچی در آزمایش مستقیم و کشت صورت گرفت.
از 347 مورد مشکوک به عفونت قارچی ریه و سینوس، در 127 مورد عفونت قارچی به وسیله آزمایش کلینیکی تایید گردید. بیماران شامل 79 مرد و 48 زن بودند که در گروه سنی 12 الی 86 سال قرار داشتند. در این بررسی 54.3% از قارچها در بیمارانی مشاهده گردید که دارای حداقل یک فاکتور زمینه ای یا بیماری همراه برای بروز بیماری ریوی قارچی بودند. ارگانیسم های جدا شده از نمونه های ریوی شامل: کاندیدا آلبیکانس، گونه های کاندیدا، آسپرژیلوس فومیگاتوس، آسپرژیلوس فلاووس، آسپرژیلوس نایجر، گونه های آسپرژیلوس، فوزاریوم، کلادوسپوریوم بانتیانوم، سودو آلشریا بوییدی و گونه های اکتینومایسیس بود.
کنترل اسپورهای موجود در محیط در پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی موثر است. استفاده از فیلترهای قوی هوا در قسمتهایی از بیمارستان که بیماران گرانولوسیتوپنیک نگهداری می شوند، ضروری می باشد.