مقایسه تاثیر استنشاق مخلوط اکسیژن و اکسید نیتروژن با تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست بر شدت درد فاز فعال زایمان در زنان مراجعه کننده به زایشگاه مهدیه تهران 1380

تسکین درد از بخش های اصلی علم مامایی است. عوارض روانی و فیزیولوژیک دردهای شدید زایمانی بر مادر و جنین کاملا شناخته شده است. در زایشگاه های کشور ما به دلایل مختلف روشی برای تسکین درد زایمان رایج نیست. بنابراین ارزیابی روش های ارزان و بی خطری که نیازمند نیروهای تخصصی نباشند لازم به نظر می رسد. این پژوهش با هدف مقایسه تاثیر استنشاق مخلوط اکسیژن و اکسید نیتروژن (انتونوکس) با تحریک الکتریکی اعصاب از راه پوست (تنس) بر شدت درد فاز فعال زایمان در زنان مراجعه کننده به زایشگاه بیمارستان مهدیه تهران در سال 1380 صورت پذیرفت.
60 زن باردار واجد شرایط ورود به مطالعه به طور تصادفی در دو گروه تنس و انتونکس قرار گرفتند. دو گروه از نظر دریافت تحریک زایمانی و تعداد حاملگی همسان شده بودند. اطلاعات با روش پرسشنامه، مشاهده و معاینه فیزیکی اخذ گردید. مادران در دو گروه هر یک از روش های انتخاب شده را استفاده کرده و در فواصل معینی (دیلاتاسیون4-5 cm، 6-7 cm، 8-9 cm، 10 cm) شدت درد را روی خط کش درد به پژوهشگر نشان می دادند.
میانگین شدت درد در کل فاز فعال زایمان در گروه تنس1.03±6.91 و در گروه انتونکس 1.15±5.18 بود. میانگین شدت درد در دو گروه اختلاف معناداری را نشان داد (p=0.0001).
با توجه به یافته های پژوهش به نظر می رسد کاربرد انتونکس نسبت به تنس سبب کاهش بیشتر شدت درد فاز فعال زایمان خواهد شد. هیچکدام از این دو روش تاثیر سویی بر مادر و جنین نداشتند. تحقیقات دیگری در زمینه مقایسه انتونکس با دیگر روش های تسکین درد پیشنهاد می گردد.