سنجش رابطه استرسهای زندگی و بیماری های گوارش (زخم معده)

همراهی بیماری های طبی و روانی به طور مکرر نشان داده شده است. بیماری های گوارشی از شایعترین بیماری های طبی هستند که علایم مشترکی با اختلالات روانپزشکی دارند و می توانند منجر به یک اختلال روانی گردند و یا در اثر یک استرس روانی شدت یابند. نشانه های گوارشی از جمله شایعترین شکایات در کلینیکهای عمومی و داخلی هستند که توسط زنان بیشتر از مردان مطرح می شوند. در مواردی درمان اختلال روانی می تواند سبب کاهش نشانه های بیماری گوارشی و بهبود آن گردد. بیشتر تحقیقات و منابع پیرامون تغییرات روانی بعد از ابتلا به بیماری های گوارشی می باشند، اما تحقیق حاضر کاوش تغییرات روانی در طول یک سال قبل از ابتلا به بیماری های گوارشی در بیمارانی که جهت آندوسکوپی با تشخیص زخم معده مراجعه کرده اند،می باشد.
ابتدا 200 بیمار (140 مرد و 60 زن) که از تاریخ20/10/1381 الی 20/10/81 با تشخیص زخم معده به بیمارستان امام خمینی تبریز مراجعه نموده و بستری شده بودند و اندیکاسیون آندوسکوپی داشتند و به طور تصادفی انتخاب شدند. جدول استرسهای روانی اجتماعی تغییرات زندگی هولمز - راهه و اطلاعات مربوط به ریسک فاکتورهای مهم دیگر مثل مصرف سیگار (نیکوتین دار)،مصرف داروهایNSAIDs، الکل، کافئین و داشتن گروه خونی O(ژنتیک) جمع آوری گردید. بیماران به دو گروه A (شروع بیماری پیش از 6 ماه گذشته) و گروهB (شروع بیماری از 6 ماه گذشته به بعد) تقسیم شدند.
میانگین استرس وارده به بیماران مذکر در گروهA، 253 و در گروهB،218 بود. در مورد بیماران مونث میانگین استرس وارده به گروهA، 257 و در گروهB، 221 بود. از 140 بیمار مذکر، 104 بیمار (74.2%) دارای گروه خونی O،17.2% سیگاری و 8.6% سابقه مصرف NSAIDs داشتند. از 60 بیمار مونث 46.6% دارای گروه خونیO، 26.6% سیگاری و 26.7% سابقه مصرف NSAIDs داشتند. 14.2% بیماران مذکر سابقه مصرفNSAIDs و سیگار و 20% بیماران مونث سابقه مصرف NSAIDs و سیگار را با هم داشتند. از 200 بیمار مورد مطالعه 120 بیمار آندوسکوپی شده، یافته پاتولوژیک به نفع سرطان و هلیکوباکترپیلوری نداشتند و با درمان داروهای ضد اسید و H2 بلوکرها و داروهای آرامبخش ضعیف ترخیص شده بودند. 120 مورد مزبور یک استرس بالای 200 با یک رابطه ژنتیکی (فامیل درجه یک) مثبت داشتند و 80 نفر که یافته پاتولوژیک مثبت داشتند، هلیکوباکترپیلوری همراه با گاستریت و یا سرطان مری، معده و یا پانکراس بود.
مطالب بالا بیانگر این مطلب است که60% بیماران مورد مطالعه فقط یک فشار روانی در طول زندگی داشتند و این مطلب بیانگر این است که تغییرات روانی مقدم بر تغییرات جسمی است. با آگاهی از این موضوع متخصصین رشته های مربوطه خواهند توانست در افراد مستعد به بیماری های گوارشی به بروز تغییرات روانی اجتماعی در آنها حساس بوده و بیماران را تحت تدابیر پیشگیرانه قرار داده و استرس را همیشه به عنوان یک ریسک فاکتور مهم در کنار سایر فاکتورهای ایجاد کننده بیماری های گوارشی در نظر داشته باشند.