طراحی الگوی روابط ساختاری پیش بینی عود مصرف براساس باورهای شخصیتی ناکارآمد نقش میانجیگری کنترل بازداری

پژوهش حاضر با هدف طراحی الگوی روابط ساختاری پیش بینی عود مصرف براساس باورهای شخصیتی ناکارآمد نقش میانجیگری کنترل بازداری انجام گرفت. پژوهش مورد نظر همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کلیه افراد وابسته به مواد مراجعه کننده به کمپ ترک اعتیاد اردبیل در سال 1400 بود. تعداد 200 نفر آزمودنی مرد به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به پرسشنامه های پیش بینی بازگشت (RPS)، باورهای شخصیتی ناکارآمد (PBQ) و همچنین آزمون کنترل بازداری (go/nogo) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار smart pls-3 تحلیل شد. نتایج معادلات ساختاری نشان داد باورهای شخصیتی ناکارآمد بر عود مصرف اثر مستقیم و معنی دار دارد. همچنین اثر غیرمستقیم باورهای شخصیتی ناکارآمد با میانجیگری کنترل بازداری تایید شد. برای بررسی برازش کلی مدل که هر دو بخش مدل اندازه گیری و ساختاری را کنترل می کند، از معیار مقدار برازش (GOF) استفاده شد. درنتیجه مقدار معیار برازش (GOF) برابر است با 41/0 که با مقایسه آن با مقادیر قابل قبول برای GOF نشان از برازش مناسب کلی مدل دارد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، ارایه برنامه های آموزشی منظم برای افراد وابسته به مواد با استفاده از اصول درمان شناختی-رفتاری برای تعیین باورهای ناکارآمد بیمار درمورد اعتیاد، کمک به بیمار در ایجاد باورها و رفتارهای موثرتر و ایجاد راهبردهای مقابله ای موثرتر ضروری است.