بررسی رفتار خوردگی فولاد میکروآلیاژی X70 محیط ترش در محلول یک مولار اسید سولفوریک در حضور بنزومیدازول و متی بنزومیدازول

در تحقیق حاضر از دو بازدارنده بنزومیدازول و متیل بنزومیدازول به منظور جلوگیری از خوردگی فولاد میکروآلیاژی X70 محیط ترش در محیط یک مولار اسید سولفوریک استفاده شده است. به این منظور از هر دو بازدارنده در غلظت های متفاوت به منظور یافتن بهترین میزان غلظت، دما و راندمان آزمون های کاهش وزن، پلاریزاسیون و طیف سنجی امپدانس الکتروشیمیایی (EIS) استفاده گردید. ترکیب شیمیایی نمونه توسط تست کوانتومتری به دست آمد و نمونه با ابعاد 100×50×10 میلیمتر به تعداد 20 عدد آماده سازی گردید. عملکرد حفاظت در برابر خوردگی بازدارنده ها در محلول 1 مولار اسید سولفوریک جهت آزمون کاهش وزن پس از 10 روز غوطه وری و نیز در آزمون های پلاریزاسیون و امپدانس با استفاده از دستگاه Auto Lab و نرم افزار Nova1.11 نتایج مورد ارزیابی واقع گردیدند. نتایج نشان داد بهترین راندمان بازدارندگی بنزومیدازول در غلظت ppm600 برابر با 37 درصد و متیل بنزومیدازول در غلظت ppm400 برابر با 30 درصد تعیین گردید و در حالت ترکیبی این دو محلول توانایی افزایش بهبود راندمان خوردگی تا 73 درصد را دارند. در نتیجه هر دو این بازدارنده ها توانایی عملی به منظور استفاده در محیط صنعتی را از خود نشان دادند.