بررسی میزان جابجایی زمین و برآورد پارامترهای گسل حاصل از زلزله با استفاده از داده های سنتینل-1 (مطالعه موردی: زلزله گناوه)

با توجه به وضعیت خاص کشور ایران از نظر زمین ساختی می توان ادعا کرد که همه گسل های موجود در کشور زلزله زا هستند. به طوری که همه ساله خسارات و تلفات مالی و جانی، به خصوص در نواحی روستایی در اثر زلزله ایجاد می شود. امروزه فناوری تداخل سنجی راداری با قابلیت ها و محصولات متعدد در حیطه فاز و دامنه به ابزاری قدرتمند برای پایش جابجایی ها قرار گرفته است. تصاویر ماهواره ای به جهت برداشت از دوگذر (بالاگذر و پایین گذر) می توانند اطلاعات متفاوتی از گسل ها ارایه دهند. در این نوشتار با استفاده از حل مسیله معکوس با مقادیر مرزی میدان جابجایی سطحی بدست آمده از مشاهدات تداخل سنجی راداری، پارامتر های گسلش زمین لرزه برآورد شده است. بررسی پارامترهای گسلش فعال به منظور شناخت زلزله ها و بهبود امکان پیش بینی آن ها موضوع مورد توجه محققان علوم زمین است. بدین منظور زوج تصاویر راداری سنتینل-1 از قبل و بعد از زلزله به عنوان تصاویر منطقه مطالعاتی مورد بررسی قرار گرفته است. به طوری که نتایج تحقیق نشان می دهد مقدار بیشینه جابجایی سطح زمین به میزان 19 سانتی متر بالا آمدگی و 8 سانتی متر فرونشست داشته است. برای بدست آوردن هندسه گسل و توزیع لغزش روی صفحه گسل این مولفه ها با استفاده از روش بهینه سازی الگوریتم ژنتیک و مدل تحلیل نیم فضای الاستیک آکادا معکوس شده اند. روش مدلسازی معکوس نشان داد که روش تداخل سنجی راداری برای برآورد میزان جابجایی زمین در اثر زلزله و همچنین تعیین پارامترهای گسل مسبب زلزله روشی مفید می باشد که طبق نتایج بدست آمده به ترتیب برای دو هندسه صعودی و نزولی میزان 1 و 3 سانتی متر خطا برای دو داده مشاهده شده و مدلسازی شده وجود دارد که این موضوع حاکی از دقت مناسب تر هندسه نزولی می باشد.