تبیین راهبردهای توسعه درس پژوهی در برنامه ریزی استراتژیک

یکی از موضوعات مهمی که امروزه در حوزه به سازی آموزش مدارس مورد توجه محافل علمی و اجرایی قرار گرفته است، موضوع درس پژوهی می باشد. این پژوهش در راستای اهمیت این موضوع در نظام آموزش و پرورش کشور، درصدد است تا با بهره گیری از مفاهیم برنامه ریزی راهبردی به ارزیابی درس پژوهی در مدارس پرداخته و راهبردهای توسعه درس پژوهی را تبیین نماید. روش تحقیق این پژوهش روش آمیخته است. جامعه آماری آن نیز کلیه خبرگان برنامه درس پژوهی مدارس استان قم بود. در تحلیل یافته ها از  ماتریس ارزیابی عوامل داخلی، ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، تکنیک SWOT، تکنیک QSPM و ماتریس داخلی - خارجی (IE) استفاده شد. امتیاز 549/2 در ماتریس ارزیابی عوامل داخلی و نیز امتیاز 589/2 در ماتریس ارزیابی عوامل خارجی بیانگر آن است که گرچه وضعیت درس پژوهی تا حدی بهتر از متوسط بوده، و لیکن هنوز نقاط ضعف و تهدیدها می تواند مانعی سر راه توسعه درس پژوهی در نظام آموزش و پرورش باشد. پس از اجرای فنون مذکور، یازده راهبرد شناسایی شد که با استفاده از ماتریس QSPM مورد اولویت بندی قرار گرفت. برای تعیین اولویت بندی کلان راهبردهای درس پژوهی نیز از ماتریس داخلی- خارجی استفاده شد. نتایج، حاکی از آن بود که گرچه راهبردهای تهاجمی  اهمیت بالایی دارند ولی با توجه به جایگاه راهبردی در میانه ماتریس، لازم است همه چهارگونه کلان راهبردهای درس پژوهی مورد تاکید قرار گیرند. در نهایت باید گفت که برنامه درس پژوهی در ایران با چالش های متعددی روبرو است که کاربست راهبردهای ارایه شده می تواند گام موثری باشد.