آداب الحرب و الشجاعه و فواید فرهنگ نگارانه آن

آداب الحرب و الشجاعه نوشته محمد بن منصور بن سعید، ملقب به مبارکشاه و مشهور به فخر مدبر، از متون مشهور نیمه اول قرن هفتم هجری است. مبارکشاه در این کتاب، به تفصیل درباره آیین کشورداری، اسب شناسی، جنگ و سپاهیگری سخن گفته است. آداب الحرب به دلیل اشتمال بر انواع واژه ها، اصطلاحات و تعابیر خاص، ارزش ها و فواید فرهنگ نگاشتی درخور توجهی دارد؛ اما تاکنون، چنان که باید، در تالیف فرهنگ ها از آن استفاده نشده و ارزش های بی شمار آن ناشناخته مانده است. در این مقاله سعی کرده ایم نمونه‎هایی از تازه ها و ارزش های لغوی آداب الحرب را عرضه کنیم. این امر می تواند هم در تکمیل فرهنگ های نوشته شده و احیانا اصلاح برخی از خطاهای راه یافته به آن ها موثر باشد و هم به فرهنگ نویسان در تالیف فرهنگ های آتی یاری رساند. برای این منظور و برای رسیدن به صحیح ترین صورت ضبط های این کتاب، علاوه بر متن چاپی، از چند دست نوشته موجود نیز بهره برده ایم و نتیجه یافته های خود را با توجه به لغت نامه دهخدا نشان داده ایم.