ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در گونه های وحشی و گندم حاوی ژنوم D تحت تنش کم آبی

تنش کم آبی یکی از اصلی ترین عوامل محیطی است که عملکرد گیاهان را در سراسر جهان محدود می کند و گندم یکی از مهم ترین غلات و تامین کننده نیاز تغذیه ای بشر است. گیاه آژیلوپس یکی از گونه های وحشی متعلق به خانواده گندمیان است که می تواند  به عنوان یک ژرم پلاسم مناسب برای ژن های مقاومت به انواع تنش های زیستی و غیر زیستی در به نژادی گندم به کار رود. به همین منظور در این آزمایش از سه گونه مختلف Aegilops tauschii، A. crasaa و A. cylindrica  به همراه گندم، تحت دو شرایط نرمال (FC=90%) و تنش کم آبی (FC=25%)  کشت شد و صفات مورفولوژیکی، فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی و شاخص های رشدی جهت ارزیابی تحمل به کم آبی اندازه گیری شد. نتایج ارزیابی نشان دادند که طول، عرض و مساحت برگ در گیاهان تحت تنش به شدت کاهش یافت و بیشترین تغییرات در رقم حساس "دریا" مشاهده شد. نتایج حاصل از بررسی فعالیت آنزیم های پراکسیداز و کاتالاز نشان داد که با اعمال تنش کم آبی، میزان فعالیت این آنزیم ها افزایش یافت، ولی فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز، پاسخ های متفاوتی در بین گونه ها از خود نشان داد، به طوری که در  گیاه گندم این آنزیم کاهش و در گونه های آژیلوپس ها افزایش داشت. در شرایط تنش کم آبی، بین آنزیم کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز همبستگی منفی مشاهده شد. در شاخص های رشدی، کمترین کاهش زیست توده تر و خشک به گونه A. cylindrica  تعلق داشت. بر اساس تجزیه چندعاملی، گونه های A. cylindrica  و A. crassa نسبت به گندم متحمل تر بودند.