نگرشی بر مفهوم شناسی، زمینه تاریخی - حقوقی و ضرورت نهاد فرزندخواندگی

فرزندخواندگی یا سرپرستی نهادی است که بحث های عدیده ای پیرامون ماهیت، شرایط، آثار و بایدها و نبایدهای اخلاقی و اجتماعی آن مطرح شده است. در این مطالعه ضمن مفهوم شناسی، به بررسی بستر تاریخی- حقوقی این نهاد با مطالعه ای تطبیقی در اسلام، ایران و انگلستان و همچنین تبیین اهمیت و ضرورت نهاد فرزندخواندگی در جامعه خواهیم پرداخت.

مطالعه حاضر با استفاده از منابع کتابخانه ای و به شیوه توصیفی-تحلیلی به انجام رسیده است.

فرزندخواندگی از دیرباز چاره ای برای حل مشکلات یتیمی و شبه یتیمی در جوامع مختلف بوده و تفاوت قرایت ها صرفا در ماهیت این رابطه و آثار برخاسته از آن است. فرزندخواندگی نهادی ضروری در جوامع کنونی به حساب می آید که علاوه بر تامین منافع کودکان بی سرپرست و زوجین بدون فرزند، تاثیرات اجتماعی مثبتی به دنبال خواهد داشت و نیاز است که قواعد آن با مقتضیات اجتماعی انطباق یابد.

رویکرد توسعه ای در پذیرش نهاد فرزندخواندگی توام با توجه به ابعاد فرهنگی و بومی ضمن رفع موانع و تسهیل شرایط شکلی سرپرستی و کیفی سازی آن با استفاده از ابزار نظارت مستمر، می تواند پاسخی به حل مشکلات کودکان و تجهیز اجتماع در سایه توجه به فرزندخواندگی باشد.