آسیب شناسی الگوی حکمرانی آموزش عمومی در ایران

پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی الگوی حکمرانی آموزش عمومی در ایران انجام شد.

روش پژوهش: 

این پژوهش به صورت ترکیبی اجراشده است. در مرحله کیفی از راهبرد تحلیل مضمون در نرم افزار اطلس تی آی و روش نمونه گیری نظری استفاده شده است. در مرحله کمی، راهبرد پیمایش و همبستگی در پیش گرفته شد و با استفاده از نمونه گیری تصادفی، 384 نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته شدند. برای اجرای مدل، از روش تحلیل عامل تاییدی در نرم افزار لیزرل استفاده شد.

ابتدا بر اساس تحلیل مضمون با مصاحبه با صاحب نظران و خبرگان آموزش وپرورش به شناسایی آسیب های موجود در حکمرانی آموزش عمومی پرداخته شده است. 4 مضمون فراگیر و 11 مضمون سازنده و 46 مضمون پایه شناسایی شدند. مضامین فراگیر در آسیب شناسی حکمرانی آموزش عمومی عبارت اند از: عدم پاسخگویی، مشکلات زیرساختی، عدم مشارکت و عدم انعطاف پذیری. در ادامه برازش شبکه مضامین شناسایی شده، از تحلیل عامل تاییدی استفاده شد. نتایج بیانگر تایید تمامی عوامل شناسایی شده است.

درنتیجه کلی می توان گفت که با بهبود مولفه های عدم پاسخگویی، مشکلات زیرساختی، عدم مشارکت و عدم انعطاف پذیری، می توان زمینه سازی حکمرانی خوب در آموزش عمومی در ایران را فراهم نمود. به نظر می آید انجام این پژوهش منجر به ارایه مدلی جامع درباره حاکمیت خوب آموزشی می گردد که متناسب با شرایط اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی کشور باشد.