ارائه چارچوبی برای مدیریت منابع انسانی در سازمانهای مناطق آزاد ایران با رویکرد فراترکیب

در کنار علل ناکامی سازمان‏های مناطق آزاد در تحقق برخی اهداف تعیین شده، سیاست های منابع انسانی که به نوعی الگوبرداری از سیاست‏ها و رویه‏های جاری در سازمان‏های سنتی است عامل مغفول‏مانده این حوزه محسوب می‏شود. بنابراین، هدف پژوهش حاضر ارایه چارچوب مدیریت منابع انسانی سازمان‏های مناطق آزاد است.

روش پژوهش: 

روش پژوهش، از نظر پارادایم، تفسیری و از لحاظ گردآوری داده ها آمیخته است و با تکنیک فراترکیب انجام شد. ده هزار و پانصد عنوان پژوهش مرتبط به روش کتابخانه ای و مبتنی بر بررسی اسناد و مدارک شامل مقاله ها، کتابها، کنفرانسها، پایگاه های معتبر علمی در بازه زمانی 1970 تا 2020 جمعآوری و با بررسی معیارهای مختلف 10372 مورد حذف و 128 مورد وارد تحلیل شد. به منظور اعتبارسنجی الگوی حاصل، با استفاده از دو پرسشنامه، از نظرات چهل نفر از خبرگان دانشگاهی و سازمانی مناطق آزاد استفاده شد.

در نهایت، پنج بعد برنامه ریزی نیازهای منابع انسانی، جذب و انتخاب، به کارگیری، توسعه و به سازی، و حفظ و نگهداشت به عنوان چارچوبی برای مدیریت منابع انسانی در سازمان های مناطق آزاد شناسایی شد.

استفاده از این چارچوب به سازمان‏های مناطق آزاد کمک می کند تا منابع انسانی خود را به صورت علمی و تخصصی راهبری و مدیریت کنند و از مزایای آن بهره مند شوند