تکالیف کارگزاران نظام اسلامی و شاخص های آنان در فقه اهل البیت (ع)

همواره این شبه در اذهان مسلمانان بالاخص متمسکین به سیره و سنت اهل البیت مطرح بوده است که رسول الله (ص) در نظام نبوی و حضرت علی (ع) در نظام علوی و در زمان سایر ایمه اطهار، تکالیف، و وظایف، و اصولا به لحاظ جامعه شناسی سیاسی، قواعدی بر رفتار حاکمان نظام اسلامی در اداره امور اجتماعی سیاسی مسلمین و در تعامل با مردم، و در راستای ایجاد عدالت و رشد و نمو و تکامل جامعه و پرهیز از زندگی اشرافی گری و اجتناب از منش مستکبرانه و دوری از تفکر قومی، نژادی و طبقاتی، , ارتقاء و حرکت در مسیر کمال و تعالی معنوی انسان ها و توجه به بینش و بصیرت مردم و رسیدگی به طبقات محروم و مستضعف و پیشرفت زندگی مادی و تقرب بندگان به خدای خود، اوامر و نواهی، توصیه ها و رهنمودهایی داشته اند؟ مسلما با نگاهی عالمانه و حکیمانه در حیات علمی و عملی ، اجتماعی و سیاسی پیامبر اکرم (ص) و عترت طاهرینش و تمرکز در فقه اهل البیت (ع) خواهیم یافت معصومان تکالیف کارگزاران و شیوه و روش و نحوه عملکرد متولیان امر حکومت در نظام اسلامی را بطور گسترده تبیین نموده که اوج این روند را در دوران نبی اکرم (ص) و امام علی (ع) بیشتر از اعصار دیگر قابل مشاهده، تجلی و تبلور دارد. در این پژوهش به برخی از ابعاد موضوع تحقیق با بیان سیره و سنت و اوامر و نواهی و شیوه تعاملات معصومان و بیان بعضی از تکالیف و شاخص های عمده کارگزاران در جامعه سیاسی، شایسته نظام اسلامی در فقه اهل البیت (ع) می پردازیم.