ارزیابی برخی شاخص های تشخیصی مرتبط با مسمومیت آبستنی تحت بالینی در میش های نژاد لری-بختیاری

مسمومیت آبستنی یک اختلال متابولیکی مهم در میش های آبستن بوده که اغلب در ماه های آخر آبستنی با افزایش شمار تلفات و یا کاهش بازده میش ها موجب ایجاد خسارت مادی به صنعت دامداری می شود. پژوهش حاضر به منظور بررسی ارتباط مسمومیت آبستنی تحت بالینی و چندقلوزایی در میش های نژاد لری-بختیاری و ارتباط غلظت BHBA (Betahydroxybutyric acid)، گلوکز، کلسترول و تری گلیسرید در میش های غیر آبستن و آبستن (تک قلو و دوقلو) و مقایسه این شاخص ها با تعداد جنین ها انجام شد. بدین منظور خون وداجی از 103 راس میش لری-بختیاری شامل 30 راس میش غیرآبستن (گروه شاهد) و 73 راس میش آبستن در ماه پنجم آبستنی (68 راس تک قلو و 5 راس دو قلو آبستن) اخذ شده و غلظت BHBA، گلوکز، تری گلیسرید و کلسترول نمونه های سرمی تهیه شده اندازه گیری شدند. بر اساس یافته ها، تفاوت آماری معنی داری در غلظت BHBA و کلسترول سرمی میش های 3 گروه مورد مطالعه مشاهده نشد. اما تفاوت آماری معنی داری در غلظت گلوکز سرم حیوانات شاهد و گروه های آبستن تک قلو و آبستن دوقلو وجود داشت (05/0>p). همچنین غلظت تری گلیسرید سرم در میش های دوقلو آبستن بطور معنی داری نسبت به 2 گروه دیگر بیشتر بود (05/0>p). آزمون پیرسون هم در میش های دوقلو آبستن ارتباط منفی معنی داری بین غلظت BHBA و گلوکز نشان داد (001/0p< و 402/0r=-)؛ در حالی که بین غلظت BHBA و تری گلیسرید و غلظت BHBA و کلسترول در گروه دوقلو آبستن ارتباط آماری معنی داری مشاهده نشد. مطالعه حاضر نشان داد BHBA، گلوکز و تری گلیسرید شاخص های مناسبی جهت تشخیص مسمومیت آبستنی تحت بالینی در ماه آخر آبستنی میش های لری-بختیاری هستند، در حالی که سنجش کلسترول در تشخیص بیماری کارآیی مناسبی ندارد.