متاآمیکس، رویکردی نوین برای شناخت محیط زیست پیرامون ما

شمار سلول های میکروبی در سیاره ی زمین از ستاره هایی که در کهکشان ها می شناسیم، بسیار بیشتر است. گوناگونی میکروبی و شبکه ی بوم شناختی آن ها با اینکه کارکردهای ویژه ای در زیست بوم های کره ی زمین دارند، ناشناخته مانده است. فناوری های آمیکس مانند متاژنومیکس ابزارهایی را برای شناخت بخش بزرگی از این نادیده ها با دقت زیادی فراهم نموده اند که ژرفای آگاهی هایی که نسبت به آنچه از روش های مبتنی بر کشت میکروارگانیسم ها به دست می آید، بسیار بیشتر است. یک نمونه در مورد گوناگونی ومپایرلیدس ها است که از آغازیان و یوکاریوت های میکروسکوپی هستند. روش های متاآمیکس آشکار کرده اند که گوناگونی درون این گروه از میکروارگانیسم ها با گوناگونی همه ی سلسله ی قارچ ها برابری می کند. آن ها در هر گوشه ای از طبیعت، از اقیانوس ها گرفته تا خاک ها یافت می شوند و تنها یکی از هفت گروه آغازیان هستند. در این مقاله افزون بر آشنایی با فناوری های آمیکس به پروژه های کلان در این زمینه نیز پرداخته شده است تا دستاوردهای آن ها برای شناخت میکروارگانیسم ها و کارکرد آن ها ارایه گردد. در متاژنومیکس توالی یابی مستقیم و شناسایی ژن ها و ژنوم های موجود در زیست بوم های پیچیده ی میکروبی انجام می گیرد. ویرومیکس پژوهش بر روی متاژنوم های ویروسی است. در متاترانسکریپتومیکس mRNA مورد آنالیز قرار می گیرد که به دلیل ناپایدار بودن آن در نمونه های زیست محیطی، گردآوری و رمزگشایی از آن چالش اصلی این آمیکس است. شناسایی و اندازه گیری پروتیین های گوناگون که می تواند مستقیما فعالیت میکروبی را اندازه گیری نماید در متاپروتیومیکس انجام می شود. متابولومیکس زیست محیطی مطالعه ی متابولیت های مولکولی با وزن کم تولید شده از برهمکنش های میان میکروارگانیسم ها همانند یوکاریوت های کوچک، گیاهان، جانوران، شکارچیان و تنش های غیرزنده و دیگر محرک ها است.