ژنوتایپینگ rs61753984 (R34X) و rs62643623 (Q218X) در بیماران فون ویلبراند تیپ3 با تکنیک تترا ارمز پی سی ار

بیماری فون ویلبراند شایع ترین اختلال خونریزی دهنده ارثی در جهان است. اندازه بزرگ ژن همراه با تنوع واریانت های پاتوژن عامل بیماری، تعیین ماهیت دقیق ژنتیکی آن را دشوار نموده است. برخی جهش های بی معنی در این بیماری از شیوع بالاتری برخوردارند و می توان بررسی آن ها را به عنوان گام اول در تعیین عامل ژنتیکی بیماری، در نظر گرفت.

در این مطالعه 44 بیمار غیر وابسته مبتلا به فون ویلبراند تیپ 3 بررسی شدند. برای تعیین جهش های نقطه ای rs61753984 and rs62643623، از تکنیک PCR tetra ARMS استفاده شد. سپس تکنیک ARMS-PCR با همان پرایمرها انجام و نهایتا در موارد موتانت، تایید با تکنیک توالی یابی Sanger  انجام شد. 

در ژنوتایپینگ rs61753984، دو بیمار باندهای 248bp و 181bp نشان دادند که موید ژنوتایپ هوموزیگوت موتانت است. در سایر موارد باندهای 248bp 121bp دیده شد. در ژنوتایپینگ rs62643623، یک بیمار باندهای 378bp و 260bp نشان داد که موید ژنوتایپ هوموزیگوت موتانت است. در سایر موارد باندهای 378bp 168bp دیده شد. نتایج تست ARMS-PCR مشابه tetra ARMS-PCR بود. نهایتا نتایج با تعیین توالی Sanger تایید شد.

برخی جهش های نقطه ای از جمله جهش های نقاط داغ آرژینین، در بیماری فون ویلبراند از شیوع بیشتری برخوردارند. در اغلب مطالعات، برای بررسی این واریانت ها از تکنیک PCR-RFLP استفاده شده است. در مطالعه حاضر برای  این واریانت ها، تکنیک tetra ARMS-PCR بکار رفت. و به عنوان تکنیکی آسان، مقرون به صرفه و قابل اعتماد پیشنهاد شد. در مواردی که این واریانت ها شایع به عنوان عامل بیماری تعیین نشود، روش های پیشرفته مولکولی باید به کار گرفته شوند.