ساخت و مشخصه یابی داربست نانولیفی برپایه کیتوسان دارای نانوذرات سریم اکسید برای کاربرد در ترمیم زخم

فرضیه :

 جادادن انواع مختلف نانوذرات به ویژه نانوذرات فلز اکسید در زیرآیند نانوالیاف پلیمری سبب افزایش خواص لایه نانولیفی می شود. در این پژوهش از سیتریک اسید به عنوان عامل ایجاد اتصال عرضی دوست دار محیط زیست برای کاهش خاصیت آب دوستی لایه کیتوسان-پلی (وینیل الکل) استفاده شد. از نانوذرات سریم اکسید (نانوسریا) به عنوان عامل ضد اکسنده و ضدباکتری به منظور افزایش قابلیت های زیستی لایه در کاربردهای ترمیم زخم استفاده شد.

بدین منظور محلول های ترکیبی کیتوسان (CS)-پلی (وینیل الکل) (PVA)-سیتریک اسید (CA) با نسبت های وزنی 0.5:1:1 و 2:3:1 (CS:PVA:CA) تهیه و پس از الکتروریسی و تعیین نمونه بهینه، نانوسریا (CeO2) در محلول بهینه بارگذاری و الکتروریسی شدند. سپس، خواص شکل شناسی فیزیکی، زاویه تماس، یاخته سازگاری، نبود سمیت یاخته ای و خاصیت ضدباکتریایی لایه های حاصل بررسی شد. 

بررسی های فیزیکی-شکل شناسی نشان می دهد، نمونه CS:PVA:CA با نسبت 2:3:1 الکتروریسی شده  در ولتاژ 15kV  و فاصله 18cmبا قطر متوسط  29±175nm بهینه بوده و زاویه تماس حدود °42 نشان دهنده کاهش مناسب خاصیت آب دوستی و امکان حفظ تمامیت فیزیکی لایه است. تصاویر میکروسکوپ الکترونی شکل شناسی بدون دانه تسبیحی با قطر متوسط38±274nm برای لایه نانولیفی CS:PVA:CA دارای %5/1 از NCeO2 را نشان داد. وجود نانوسریا در نمودار EDS و برهم کنش های بین گروه های عاملی در طیف های FTIR دیده شد. نتایج آزمون کشت یاخته ای حاکی از رشد و تکثیر مناسب یاخته های فیبروبلاست روی نمونه های بدون نانوسریا و دارای نانوسریاست. نتیجه آزمون MTT تاییدکننده نبود سمیت در هر دو نمونه است. بررسی های ضدباکتری نشان دهنده بهبود فعالیت ضدباکتری نانوالیاف دارای سریم اکسید در برابر هر دو سویه باکتری گرم مثبت و گرم منفی است. به طور کلی نتایج نشان داد، وجود نانوسریا در نانوالیاف الکتروریسی شده کیتوسان-پلی (وینیل الکل)-سیتریک اسید به وضوح سبب بهبود خواص زیستی به ویژه رفتار ضدباکتریایی لایه نانولیفی به دست آمده شده است که می تواند به عنوان زخم پوش مناسب برای کاربرد در ترمیم زخم استفاده شود.