مدلسازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد فناوری سلامت ، متناسب با مناطق کم برخوردار

اهمیت مدل سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد، در کاهش هزینه های مراکز رشد فناوری و شناسایی مسیر بهینه سیاست گذاری توسعه فناوری در دانشگاه ها می باشد. شناخت عوامل تاثیرگذار در رشد واحدهای فناور، به مراکز رشد کمک می کند به عنوان محیط میزبان رشد فناوری به طور کارآمدتری از رشد شرکت های دانش بنیان و تکامل و پیشرفت کارآفرینان دارای نوآوری حمایت کنند. هدف این مطالعه مدل سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد فناوری سلامت ، متناسب با مناطق کم برخوردار است.

مطالعه کنونی یک پژوهش کیفی- روایتی براساس مدل سازی ساختاری - تفسیری ISM است. در این مقاله داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 31 نفر از مدیران مراکز رشد، مدیران واحدهای مستقر در مراکز رشد و صاحب نظران حوزه کارآفرینی سلامت- که بر اساس روش نمونه گیری گلوله برفی انتخاب- و در سه مرحله کدگذاری مقوله های اصلی و فرعی شناسایی و استخراج شدند. سپس با استفاده از روش مدل سازی ساختاری- تفسیری ISM روابط مابین مولفه های تحقیق مشخص گردید.

براساس نتایج ISM «مدل سازی رشد واحدهای فناور برای مراکز رشد فناوری سلامت ، متناسب با مناطق کم برخوردار» 8 مقوله از 25 مولفه استخراج شده از 213 کد گزاره های کلامی، در سه سطح طبقه بندی گردیدند. در سطح اول رشد واحدهای فناور؛ در سطح دوم زیرساخت ها و رشد برنامه ریزی شده و در سطح سوم شاخص های زیرساخت بیرونی، زیرساخت درونی، برنامه پذیرش، برنامه رشد، برنامه خروج قرار گرفتند.

این پژوهش توانسته است چارچوب و روابط متغیرهای موثر بر رشد واحدهای فناور در مراکز رشد فناوری سلامت ، دانشگاه های مناطق کم برخوردار (دانشگاه های تیپ 2 و 3) را شناسایی نماید و برای اولین بار رابطه زیرساخت درونی را به عنوان یک متغیر مستقل معرفی نماید که بیانگر تاثیر در پوشش ضعیف زیرساخت های منطقه ای می تواند باشد.