بررسی نقش الیاف آلومینوسیلیکاتی در ریزساختار و خواص مکانیکی کامپوزیت های ژئوپلیمری
در این پژوهش ترکیب های ژیوپلیمری بر پایه متاکایولن و سیلیس آمورف به کمک هیدرروکسید پتاسیم تهیه شدند. پس از تعیین ترکیب بهینه با نسبت مولی سیلیس به آلومینا برابر 5 و مقدار آب برابر 9 مول، مقدار 1، 3، 5 و 7 درصد وزنی الیاف آلومینوسیلیکاتی به ترکیب ژیوپلیمر افزوده و استحکام مکانیکی و ریزساختار نمونه ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقدار استحکام خمشی و فشاری نمونه بهینه در دمای محیط به ترتیب برابر 87/5 و 05/19 مگاپاسکال است. با افزودن مقدار 5 درصد وزنی از الیاف آلومینوسیلیکاتی بیشترین مقدار استحکام خمشی و فشاری در دمای محیط به دست آمد. اما با حرارت دهی نمونه های کامپوزیتی در دمای oC 700 به مدت یک ساعت، مقدار استحکام خمشی و فشاری به ترتیب 34/10 و 86/17 مگاپاسکال شد. کاهش استحکام مکانیکی به تغییر در نحوه اتصال الیاف به زمینه ژیوپلیمری ربط داده شد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.