کارکردهای گفتمانی سوالات بلاغی در اشعار نیما یوشیج

سوالات بلاغی با معانی ثانویه، نقش مهمی در تشخص سبکی، افزایش بار معنایی و عاطفی کلام، القای لحنهای مختلف، تنوع در ابهامهای هنری و نیززیباسازی متن ایفا میکند؛ از این رو، جستجو در انواع سوالهای بلاغی و طبقهبندی و نقد آنها، در پژوهشهای سبکشناختی، نقد بلاغی و تحلیلگفتمانی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. مسیله اصلی تحقیق حاضر، مطالعه در انواع سوالات موجود در اشعار نیما یوشیج و تحلیل و طبقهبندی اینسوالات به جهت القای معانی ثانوی و گفتمانی بوده است. در این تحقیق که به روش تحقیق ترکیبی (توصیفی- آماری و استدلالی) انجام شد، به این نتایجدست یافتیم: از مجموع 919سوال بلاغی احصا شده، درونمایه های تاکید، انتقاد و اعتراض، انکار، حسرت، گلایه، توبیخ و نهی بیشترین بسامد را داشتهاند.معانی تجاهل، طنز و تمسخر، تعجب، تمنا و آرزو نیز از موارد پر کاربرد در بین سوالات بلاغی موجود در شعر نیما بوده است. این سوالات در گفتگوهایدرونی و فلسفی نیما با خود و طبیعت، انتقادات اجتماعی، ایراد نگرشهای تعلیمی-حکمی، پدیدار شناختی و ایدیولوژیک و شکواییه های عاطفی و نقادانهوی، جایگاه بسیار مهمی را داراست و به اشعار نیما، رنگی از سبک شخصی، آمیخته به جهانبینی خاص وی را بخشیده است