بررسی دیدگاه انسان شناسی به ارتباطات اجتماعی در فضاهای خلاق گردشگری: محور چهارباغ اصفهان

هدف این مقاله، شناخت و توصیف شیوه های ارتباطات اجتماعی در قالب معانی فرهنگی بین گردشگران و جامعه میزبان در محور چهارباغ اصفهان است. از مدل مدیریت هماهنگی معنا جهت شکل دهی به چارچوب نظری استفاده گردید. روش پژوهش، کیفی؛ جامعه ی آماری، ساکنان شهر اصفهان و روش نمونه گیری هدفمند بود و تعداد نمونه آماری مبتنی بر رسیدن به اشباع نظری، 30 نفر مشخص گردید. داده ها از طریق مشاهده مشارکتی و مصاحبه نیمه ساختاریافته گردآوری شدند. تحلیل داده ها بر اساس تحلیل محتوا و کدگذاری باز و محوری انجام پذیرفت. یافته های پژوهش نشان می دهد با وجود آنکه دیدگاه اغلب مردم اصفهان به حضور و ارتباط با گردشگران در محور چهارباغ مثبت بوده، با این وجود ضعف زیرساخت های سخت افزاری و نرم افزاری خلاق در فعال-سازی خیابانی، عدم هماهنگی سیاستگذاران، برنامه ریزان و واحدهای عملیاتی در ایجاد ارتباط موثر و عدم توجه به عنصر خلاقیت در بازتعریف محصول گردشگری نسل سوم سبب شده این محور با جایگاه و محصول مورد انتظار، فاصله قابل توجهی داشته باشد. همچنین در یک نتیجه گیری کلی از پژوهش می توان گفت دیدگاه ساکنان شهر اصفهان به عنوان جامعه میزبان، به برقراری ارتباط موثر با گردشگران در محور چهارباغ، بسیار مثبت بوده است.