ماموریت ملک فخرالدین احمد طیبی به دربار مغولان در چین (بررسی عوامل سیاسی و اقتصادی)

چند دهه پس از به قدرت رسیدن سلسله یوان (مغولان چین) توسط قوبیلای قاآن و هم زمان، تاسیس حکومت ایلخانان در ایران، روابط حسنه ای میان دو قدرت از طریق جاده ابریشم برقرار شد. ایلخانان با کمک حکومت محلی آل طیبی در جزیره کیش به عنوان دست نشاندگان خود در خلیج فارس، روابط دریایی را پیش گرفتند. با استقرار خاندان تاجرپیشه ملک الاسلام طیبی در جزیره کیش طی نیمه دوم قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری قمری، این خاندان فعالیت های تجاری خود را در دو حوزه خلیج فارس (جزیره کیش) و اقیانوس هند متمرکز کردند. چنانکه ملک الاسلام جمال الدین ابراهیم طیبی در جزیره کیش و برادرش تقی الدین ابراهیم در سواحل معبر در هند با تاسیس نمایندگی های تجاری ساحلی، زمینه های ارتباطات دریایی ایران با چین را از طریق اقیانوس هند فراهم نمودند و در سال 697 ق. یکی از فرزندان ملک الاسلام به نام ملک فخرالدین احمد طیبی به عنوان سفیر از سوی غازان به دربار تیمور قاآن در چین اعزام شد. مسیله مقاله حاضر آن است که هدف و عوامل موثر بر این سفارت را بررسی کند. یافته های تحقیق حاکی از آن است که اهداف اقتصادی (تجارت دریایی به عنوان اورتاق) بر سایر انگیزه های دربار ایلخانان برتری داشته است، اما کارشکنی های ملوک هرموز بر ناکامی این سفارت تاثیرات اساسی گذاشته بود. در این پژوهش، انگیزه ها و عوامل موثر بر ماموریت ملک فخرالدین احمد طیبی از نظر شرایط محلی، منطقه ای و جهانی با بهره گیری از منابع مکتوب ایرانی و چینی و نیز پژوهش میدانی مورد بررسی قرار گرفته است.