بررسی مکتب نوشناخته استرآبادی اواسط دوره صفوی با مطالعه نگاره های شاهنامه استرآبادی موجود در موزه ملک تهران با رویکرد تاریخی

مطالعه 15 نگاره منحصربه فرد و ناشناخته شاهنامه استرآبادی موجود در موزه ملک تهران به دلیل نداشتن پیشینه، تاریخ و امضای نگارگران و نیز فقدان اطلاعات جامع از دیگر نگاره های پراکنده در سایر کشورها به خصوص موزه های بریتانیا، می تواند در شناسایی یک کارگاه مستقل ایالتی در اواسط دوره صفوی در ایالت استرآباد بسیار راهگشا باشد. تاکنون در مورد این 15 نگاره که تنها نسخه منسوب به استرآبادی موجود در ایران است، تحقیق جامعی صورت نگرفته است. دو پرسش اصلی این پژوهش پس از تحلیل شرایط تاریخی، فرهنگی و اجتماعی این نگاره ها، ابتدا تعیین اصالت آنها به کارگاه استرآباد در اواسط دوره صفوی است و سپس منحصربه فرد بودن سبکی این نگاره ها از مکتب های هنری هم عصر خود است. روش مطالعه به شیوه توصیفی و تحلیلی با رویکرد تاریخی است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که نگارگران این نسخه از الگوهای پیشین و معاصر خود به خصوص مکتب قزوین، مشهد، مکتب دوم تبریز و هرات تاثیر گرفته اند. در مطالعه سبک نقاشی نگاره ها، می توان استنباط کرد که شاهنامه استرآبادی دارای خصایص یک سبک ایالتی مستقل از مکاتب هم عصر خود است. با دریافت این الگوی ثابت در بررسی نگاره ها، احتمال وجود کارگاه یا کارگاه های ایالتی استرآباد در اواسط دوره صفوی را محتمل می سازد.

اهداف پژوهش:

شناسایی اصالت کمی و کیفی 15 نگاره شاهنامه استرآبادی موزه ملک تهران.
بررسی تاثیرپذیری نگاره های شاهنامه استرآبادی از مکاتب هم عصر خود.

سوالات پژوهش:

ویژگی های کمی و کیفی نگاره های شاهنامه استرآبادی موزه ملک تهران چگونه است؟
نگاره های شاهنامه استرآبادی از مکاتب هم عصر خود چه تاثیری پذیرفته است؟