بررسی نوع و فراوانی ذرات میکروپلاستیک در نمونه های میگوی موزی (Penaeus Merguiensis) خلیج فارس (مطالعه موردی: سواحل بندرعباس)

پیام:
نوع مقاله:
مطالعه موردی (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

این مطالعه با هدف شناسایی نوع و  فراوانی ذرات میکروپلاستیک دربافت نرم گونه های زیستی میگوی موزی در سواحل خلیج فارس انجام گرفت. پنج ایستگاه درامتداد سواحل غربی بندرعباس که سطوح مختلف صنعتی شدن و شهرنشینی در آن ها دیده می شود، انتخاب شد. یک ایستگاه نمونه برداری درساحل بندرمعلم نیز به عنوان نمونه شاهد انتخاب گردید.  مراحل آماده سازی و هضم نمونه ها جهت جداسازی ذرات میکروپلاستیک با استفاده ازروش شناورسازی، پس از جمع آوری و بیومتری نمونه های زیستی انجام شد. سپس ویژگی های میکروپلاستیک ها ازجمله شکل، رنگ، اندازه و نوع ذرات توسط میکروسکوپ و طیف سنج مادون قرمز تبدیل فوریه مورد بررسی قرار گرفت. برای اطمینان از صحت سنجش و میزان بازیابی روش پیشنهادی، نمونه های اسپایک ماتریس تهیه و تحت همان روشی که برای نمونه های اصلی مورد استفاده قرار گرفت، تجزیه و تحلیل شدند. اشکال شناسایی شده شامل فیبر، قطعه و فیلم بودند که میکروپلاستیک های فیبر و فیلم به ترتیب بیش ترین و کم ترین شکل شناسایی شده در گونه مورد مطالعه بود. ذرات شناسایی شده در سه دسته 25-0/45، 250-25 و 500-250 میکرو متر طبقه بندی شدند که اکثر ذرات (66%) در محدوده اندازه 25-0/45 میکرومتر قرار گرفتند و دارای رنگ های سیاه و آبی بودند. علاوه بر این پلیمرهای پلی اتیلن، پلی پروپیلن، پلی اتیلن ترفتالات، پلی استایرن و پلی   آمید رایج ترین پلیمرهای شناسایی شده بودند. میانگین فراوانی میکروپلاستیک ها در نمونه های  بررسی شده  میگوی موزی در سواحل   غربی بندرعباس 1/23±2/57، و در ساحل بندرمعلم  1/15±1/57 ذره در گرم بود. نتایج حاصل از آنالیز همبستگی نشان دادند که بین فراوانی ذرات میکروپلاستیک در بافت نرم نمونه های زنده مورد بررسی و اندازه بدن آن ها (وزن و طول) همبستگی مثبتی در سطح 0/01 وجود دارد. تمامی نمونه های بررسی شده  حاوی میکروپلاستیک بودند که با توجه به این که میگوی موزی نقش مهمی در زنجیره غذایی مردم منطقه ایفا می کند، می تواند بالقوه مشکلات بهداشتی زیادی را در دراز مدت ایجاد نماید.

زبان:
فارسی
صفحات:
253 تا 264
لینک کوتاه:
magiran.com/p2602383 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!