بررسی و تحلیل تطبیقی نور و ظلمت در آیین زرتشت و حکمت متعالیه

در ایران باستان و بخصوص در آیین زرتشت با توجه به جایگاه نور و ظلمت دو نیروی اهورا و اهریمن(خیر و شر) که تعیین کننده تحول و تغییر در نظام آفرینش و رویاروی آنها در برابر هم می شود؛ نشانگر اهمیت آنها در آیین زرتشت می باشد، بگونه ای که برتری هرکدام از دو نیروی فوق موجب ظهور آثار آن در جهان می شود. در آموزه های این آیین که از این دو نیرو دو گوهر همزادی پدید آمد که یکی ازآنها گوهری پاک یا اندیشه فزاینده و سازنده است، و دیگری گوهری نا پاک یا اندیشه ای ویران کننده و تباه کننده بوجود آمده است. از حیث دیگر واژه " مینو" به معنای اندیشه و منش می باشد، انسان اگر با اندیشه و منش نیکو همراه گردد و با پندار نیک و گفتار نیک زندگی کند کم کم فرشته صفت می شود و سپنتا مینو میگردد. ولی اگر با اندیشه و منش اهریمنی زندگی کند، کم کم شیطان صفت و انگره مینو می گردد. هدف این پژوهش بررسی و تحلیل تطبیقی نور و ظلمت در آیین زرتشت و حکمت متعالیه است.