تحلیل عناصر بنیادین روایت در داستان شوهر آهو خانم براساس الگوی نظری دیوید هرمن

در این جستار، عناصر بنیادین روایت که متشکل از چهار عنصر1. واقع شدگی، 2. توالی رویدادها، 3. جهان پردازی و 4. هم بوم پنداری است، به منتقدان معرفی میشود و کاربرد عملی این عناصر در داستان شوهر آهو خانم اثر علی محمد افغانی نشان داده میشود. این مقاله با این پرسش مفروض پیش مییرود که عناصر بنیادین روایت چه کارکردی در تحلیل این داستان دارد و جهان روایی این داستان چه شرایطی را برای اقامت مخاطب جهت همدلی با داستان فراهم کرده است؟ براساس نتیجه گیری این تحلیل، داستان شوهر آهو خانم، ابرروایت جامعه زنانه دهه چهل را با معرفی پیش نمونه وضعیت زنان در قالب روایی به چالش میکشد و با ساخت جهان روایی مناسب به مخاطب فرصت و درک تجربه زیستن در جهان تبعیض و استبدادی به خصوص در بحث حقوق زنان در آن دهه را به واسطه هم بوم شدن با این جهان میدهد.