ارزیابی سیکل های تبرید جذبی حاوی مایعات یونی با مبرد R134a

مایعات یونی غیر فرار، غیر سمی و اشتعالناپذیر با پایداری شیمیایی و گرمایی بالایی می باشند. از این رو می توان آنها را به عنوان جاذب در سیکل تبرید جذبی پیشنهاد کرد. مدل سازی عملکرد سیکل مستلزم مشخص بودن خواص ترمودینامیکی است. از یک مدل ترمودینامیکی برای سیکل تبرید جذبی تک- اثره که مایع یونی بعنوان جاذب در آن بکار گرفته شده است استفاده می شود. به کمک معادله حالت خواص ترمودینامیکی مخلوط مبرد - جاذب (محلول) مشخص می شود. نتایج بدست آمده برای جاذب [hmim][〖Tf〗_2 N] ،[emim][〖Tf〗_2 N] و [hmim][〖BF〗_4] با مبرد R134a با ضریب عملکرد جفت سیالهای عامل دیگر مقایسه شده است. هرچند ضریب عملکرد بدست آمده از مدل سازی مایعات یونی فوق نسبت به سیکل های مرسوم همچون LiBr-Water و Water-NH_3 کمتر است اما مشخصه های ایده آل مایعات یونی همچون فشار بخار ناچیز، نداشتن مضرات زیست محیطی، خورندگی ناچیز، اشتعال ناپذیری موجب می شود تا همواره ضرورت توسعه تحقیقات بمنظور تعیین مایع یونی و مبرد مناسبتر وجود داشته باشد.