بررسی انصراف از یادگیری و همبستگی آن با متغییر های غیبت و جنسیت در زبان انگلیسی آموزان جهاد دانشگاهی ارومیه

یکی از مسایل حایز اهمیت در یادگیری زبان دوم، انصراف از یادگیری  است که تاثیر مستقیمی در کیفیت یادگیری و رسیدن به اهداف آموزشی دارد و همواره پیامدهای نامطلوب ناشی از آن، متوجه زبان آموزان بوده است. از این رو بررسی عوامل موثر در این مسیله پیچیده اجتماعی، به منظور اتخاذ راهکار های بازدارنده مناسب ضروری به نظر می رسد. جامعه آماری پژوهش متشکل از 800 نفر زبان انگلیسی آموز جهاد دانشگاهی شهر ارومیه بود که با استفاده از جدول مورگان و با ضریب اطمینان 95% حجم نمونه آماری 261 نفر در نظر گرفته شد. پس از مرتب سازی جامعه آماری برحسب نمره کل و با توجه به طبقه بندی ارایه شده در مقاله، تعداد 261 نفر نمونه آماری به روش انتخاب تصادفی ساده از سه چارک اول، سوم و چهارم در نظر گرفته شدند. نمونه ها متشکل از زبان انگلیسی آموزان دختر و پسر سطح مقدماتی در محدوده سنی 12 تا 18 سال بودند. علاوه بر بررسی همبستگی میان متغییرهای «غیبت» و «انصراف از یادگیری»، تاثیر عامل «جنسیت» بر آن ها را نیز بررسی گردید. در این راستا با تفکیک نمونه ها به دو گروه «گروه زبان آموزان با نمره کل بالاتر از 90» و «گروه زبان آموزان با نمره کل کمتر از 80»، فرضیات مسیله و متغیرهای آن، با استفاده از آزمون خی-دو و در نرم افزار «SPSS V.24» مورد بررسی قرار گرفته و در نتیجه تحلیل داده های بدست آمده ضریب غیبت کل پسران را 2/123% نشان می دهد که 1/15% بیشتر از کل دختران است. نکته قابل توجه این است که دختران گروه کوشا 8/26% کمتر و دختران گروه کمتر کوشا 6/10% بیشتر از پسران هم گروه خود غیبت می کنند همچنین دختر ها و پسرهای کمتر کوشا نسبت به هم جنس های خود در گروه کوشا به ترتیب 48% و 6/10 % غیبت بیشتری داشته اند. درصد نسبی انصراف از یادگیری گروه های مورد مطالعه نسبت به درصد کل مجموعه را نشان می دهد. همانطور که مشاهده می شود، %9/19 از دختران جامعه مورد مطالعه از یادگیری زبان در ترم بعد انصراف داده اند، که در این بین 9/38% متعلق به گروه دختران کمترکوشا و 8/26% متعلق به گروه دختران کوشا هستند. از سویی دیگر در جامعه کل 0/32% از پسران از یادگیری زبان در ترم بعدی انصراف داده اند که از این میزان 6/27% مربوط به گروه کمتر کوشا و 4/47% از انصراف دهندگان مربوط به گروه پسران کوشا می باشند. ضریب غیبت و انصراف از یادگیری به ترتیب در گروه های کوشا و کمتر کوشا با مقادیر 048/0 و 011/0 در سطح 5% دارای همبستگی معنی دار می باشند و مابین سایر متغییرها همبستگی معنی داری در سطح 5% مشاهده نشد. همچنین می توان گفت که اگر چه مطابق نظریه فشار ساختاری، درمجموع پسران بیشتر از دختران در معرض انصراف از یادگیری زبان خارجه قرار دارند، ولی این مسیله در گروه دختران «کمتر کوشا» کاملا معکوس است. به عبارتی دیگر  این گروه از زبان آموزان دختر، حتی بیشتر از پسران همگروه خود انصراف از یادگیری داشته اند. در نهایت به نظر می رسد متغییر «غیبت» بتواند به عنوان معیار مناسبی برای پیش بینی انصراف از یادگیری زبان انگلیسی آموزان در نظر گرفته شود.