تاثیر آموزش هوش معنوی بر شادکامی و کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی

کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان پزشکی، برای ارایه ی خدمات درمانی و پیشرفت علمی اهمیت بسزایی دارد؛ اما شرایط بسیاری از این دانشجویان استرس زا تشخیص داده شده است. یکی از مسوولیت های مهم دانشگاه علاوه بر پیشرفت تحصیلی، توجه به کیفیت زندگی دانشجویان است. لذا این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی آموزش هوش معنوی بر شادکامی و کیفیت زندگی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد.

مطالعه ی حاضر، تجربی با دو گروه مداخله و شاهد است که بعد از اخذ رضایت، دانشجویان به یکی از دو گروه تخصیص تصادفی یافتند. سپس به سوالات پیش آزمون، پرسش نامه های شادکامی و کیفیت زندگی، پاسخ دادند. گروه مداخله طی هشت جلسه تحت آموزش مولفه های هوش معنوی قرار گرفتند. بعد از آن پس آزمون برای هر دو گروه اجرا شد؛ نتایج با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی، MANCOVA تحلیل شد.

پس از بررسی برقراری پیش فرض های تست MANCOVA، آزمون فرضیه تحقیق صورت گرفت. مقایسه ی گروه ها در بعدهای مختلف کیفیت زندگی و شادکامی پس از مداخله، نشان داد بعد از حذف متغیر کوواریانت، تفاوت میانگین تعدیل شده دو گروه معنی دار است.

یافته های مطالعه ی حاضر حاکی از تاثیر آموزش هوش معنوی بر کیفیت زندگی و شادکامی دانشجویان بود. آموزش هوش معنوی به عنوان یک سازه ی جدید روان شناختی و مذهبی می تواند با ارتقای شادکامی و سلامت روان دانشجویان، پیش زمینه ی ارتقای کیفیت مراقبت و درمان ارایه شده را فراهم آورد. توصیه می شود آموزش ها و مشاوره هایی از این قبیل در برنامه های فرهنگی گنجانده شوند.