تاثیر سیلیکون بر بهبود ویژگی‏ های رشدی و بیوشیمیایی گیاهچه کاملینا (Camelina sativa L.) در شرایط شوری

در سال‏های اخیر، سیلیکون با اثر کاهش خسارت گیاهان در مقابل برخی تنش‏های محیطی، توجه محققین را به خود معطوف نموده است. کاملینا یک گیاه دانه روغنی از خانواده چلیپاییان است که از معرفی آن در ایران، کمتر از یک دهه می گذرد. از این رو، پژوهشی با هدف بررسی تاثیر سیلیکون در افزایش تحمل به تنش شوری گیاهچه کاملینا در آزمایشگاه بذر دانشگاه رازی به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. فاکتور های آزمایش شامل ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، شوری (چهار سطح صفر، 3-، 6- و 9- بار) و سیلیکون (پنج سطح صفر، 2، 4، 6 و 8 میلی مولار) بودند. بنابراین، آزمایش شامل 120 واحد آزمایشی بود. نتایج نشان داد که با افزایش شدت شوری، ویژگی های رشدی و میزان پروتیین های محلول گیاهچه کاهش یافتند اما در مقابل فعالیت آنزیم‏های کاتالاز، پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز و میزان مالون دی آلدهید افزایش پیدا کردند. در شوری 6- بار، استفاده از سیلیکون 8 میلی مولار سبب افزایش درصد جوانه زنی بذر (95/13 درصد)، طول گیاهچه (82/58 درصد)، شاخص بنیه گیاهچه (80/79 درصد)، وزن خشک گیاهچه (50 درصد) و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز (44/67 درصد) گردید. به طور کلی، به نظر می ‏رسد که استفاده از سیلیکون غلظت های 6 و 8 میلی مولار در کاهش اثرات سوء تنش شوری بر ویژگی های رشدی و بیوشیمیایی گیاهچه کاملینا موثر بوده است.