دیدگاه بین المللی نظامی به اشتراک گذاری اطلاعات در بلایای طبیعی

سازمان های نظامی برای مقابله با عدم قطعیت محیط عملیاتی و جمع آوری و تجزیه وتحلیل مقادیر زیادی از اطلاعات پس از بلایای طبیعی مناسب هستند. بااین حال، به دلیل فرآیندهای تصمیم گیری محرمانه [1]، نظامی ها تمایل دارند که از سایر بازیگران [2] مرتبط در فضای بشردوستانه کناره گیری کنند که این امر موجب عدم آگاهی نظامیان از فناوری های توسعه یافته برای غلبه بر شکاف اطلاعاتی می شود درحالی که بازیگران بشردوستانه با فجایع طبیعی، پیچیده و فناوری های توسعه یافته مواجه هستند. موارد اضطراری تجزیه وتحلیل بلایای طبیعی که در سال 2004 در تایلند، پاکستان، 2005، هاییتی، 2010 و شیلی، 2010 و 2014 رخ داده اند؛ نمونه هایی از بهترین شیوه ها و تجارب حاصل را ارایه می دهند که می تواند به بهبود عملیات امدادرسانی در بلایای طبیعی آینده کمک کند. این امر به ویژه زمانی صدق می کند که از نظامیان خواسته شود تا واکنش های بشردوستانه غیرنظامی موجود را تقویت کنند و همچنین نقش غالبی را که جامعه نظامی ملی در واکنش بشردوستانه ایفا می کند، برجسته کنند. این مقاله به جامعه نظامی کمک می کند که چگونه قابلیت های منحصربه فرد خود را در فضای بشردوستانه بهتر جای دهند و راه هایی برای به اشتراک گذاشتن و ارزیابی موثرتر اطلاعات بیابند.