مطالعه قوائد و اسلوب بین المللی صلح (جنگ عادلانه در دوره کلاسیک) در فلسفه سیاسی

اسلوب صلح و نسبت صلح و عدالت بیش از بیست قرن است که در کانون مباحث برپایی عدالت در فلسفه سیاسی کلاسیک قرار دارد. نظریه جنگ عادلانه از مهمترین تیوری های صلح گرایی و برپایی جامعه آرمانی در فلسفه سیاسی است که توسط اندیشمندان فلسفی و فقهی طرح و بسط یافته است. به نظر اندیشمندان سیاسی (فلاسفه و فقیهان) جنگ خود به دو دسته عادلانه و ناعادلانه تقسیم می شود و هدف نظریه جنگ عادلانه برپایی صلح در جامعه آرمانی است که در آن عدالت و فضایل اخلاقی حکم فرماست. برپایی جامعه آرمانی مهمترین دستاورد نظریه جنگ عادلانه است که در آن کوشیده شده دو حیطه جنگ برای عدالت و عدالت در جنگ را تفکیک نموده و تفسیر نسبتا روشنی از آن بوسیله ادله فلسفی و فقهی ارایه نمایند و اصول جنگ را مشخص نمایند بگونه ای که مرز میان جنگ عادلانه و جنگ ناعادلانه مشخص شود.