اثر هم افزایی اکسی توسین با آگونیست گیرنده مو اپیوئیدی بر اخذ غذای مرکزی در جوجه های نوزاد

سیستم اپیوییدرژیک و گیرنده های مختلف آن نقش مهمی در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان ایفا می کنند. از سوی دیگر، اثر کاهشی اکسی توسین نیز بر اخذ غذا پرندگان مشاهده شده است. مطالعه کنونی با هدف بررسی اثرات هم افزایی اکسی توسین با سیستم اپیوییدرژیک بر رفتار تغذیه ای در جوجه های تخمگذار صورت گرفته است.

این مطالعه در سه آزمایش انجام گرفت، به طوریکه هر آزمایش از یک گروه کنترل و سه گروه تیمار تشکیل شده بود. در تمامی گروه ها، پرندگان تزریق داخل بطنی مغزی ‎محلول رقیق کننده یا ‏محلول دارویی را پس از 3 ساعت محرومیت غذایی دریافت کردند. در آزمایش اول: سرم فیزیولوژی، اکسی توسین(16/0 نانومول)، DAMGO(آگونیست گیرنده های مو اپیوییدی، 5/62 پیکومول) و اکسی توسین به همراه DAMGO تزریق گشت. آزمایش های بعدی مطابق با آزمایش اول انجام شدند، با این تفاوت که DPDPE (آگونیست گیرنده های دلتا اپیوییدی، 20 نانومول) در آزمایش دوم و U-50488H(آگونیست گیرنده های کاپا اپیوییدی، 10 نانومول) در آزمایش سوم، جایگزین DAMGO شده و به تنهایی و همراه با اکسی توسین تزریق شدند. پس از تزریق، آب و غذا بدون محدودیت در دسترس پرندگان قرار گرفت و مصرف غذا (گرم) بر اساس درصد وزن بدن ‎اندازه گیری شد.

نتایج نشان داد که تزریق همزمان دوزهای تحت اثر اکسی توسین و DAMGO منجر به کاهش معنی دار اخذ غذا ‏شد (05/0 p<).

بر اساس یافته ها، به نظر می رسد احتمالا یک اثر هم افزایی بین اکسی توسین با آگونیست گیرنده مو اپیوییدی در کنترل اخذ غذا در جوجه های تخمگذار وجود دارد.