مدل سازی ساختاری هویت تحصیلی بر اساس سبک های یادگیری با نقش میانجی پیوند با مدرسه و جهت گیری هدف در دانش آموزان مدارس ابتدایی رحیم آباد

هدف تحقیق حاضر، ارایه مدل ساختاری از هویت تحصیلی بر اساس سبک های یادگیری با نقش میانجی پیوند با مدرسه و جهت گیری هدف در دانش آموزان مدارس ابتدایی رحیم آباد می باشد. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش تحقیق، توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری دانش آموزان مدارس ابتدایی رحیم آباد به تعداد 2876 نفر بوده که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 211 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های جهت گیری هدف الیوت و مک گریگور (2001)، هویت تحصیلی واز و ایزاکسون (2008)، سبک های یادگیری پینتریچ و دی گروت (1990) و پیوند با مدرسه رضایی شریف و حاجلو (1395) بود. از تحلیل عاملی تاییدی، ساختار کلی پرسشنامه های تحقیق مورد روایی سازه قرار گرفته است و روایی پرسشنامه ها تایید شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی و از روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل برای بررسی فرضیه های تحقیق اقدام شده است. نتایج تحقیق نشان داد که میان سبک های یادگیری با پیوند با مدرسه، جهت گیری هدف و هویت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. میان پیوند با مدرسه و جهت گیری هدف با هویت تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که پیوند با مدرسه و جهت گیری هدف، در رابطه میان سبک های یادگیری با هویت تحصیلی دانش آموزان نقش میانجی داشته اند.