بررسی میزان آلودگی به سارکوسیستیس در همبرگرهای فروخته شده در شهرستان شیراز، ایران

سارکوسیستوزیس یکی از بیماری های بسیار شایع و مشترک بین انسان و حیوان در اکثر نقاط دنیا می باشد. این بیماری انگلی در اثر تک یاخته سارکوسیست ایجاد می شود. کیست های سارکوسیست عمدتا در عضلات مخطط گاو، گوسفند و بز وجود دارند و اندازه آنها از چند میکرون تا چند میلیمتر متغیر می باشد. در این تحقیق سعی شد میزان آلودگی همبرگرهای شیراز به انگل سارکوسیست تعیین شود.

به منظور انجام مراحل آزمایشگاهی، تعداد 100 نمونه همبرگر (70 نمونه همبرگر صنعتی و 30 نمونه همبرگر دست ساز) از سطح شیراز جمع آوری و با رعایت نکات بهداشتی لازم به آزمایشگاه منتقل شد تا مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. مشاهدات ماکروسکوپیک، روش گسترش مهری و هضمی انواع روش های بررسی نمونه ها بودند.

در روش های ماکروسکوپی، گسترش مهری و هضمی، آلودگی نمونه ها به ترتیب صفر،  28 و 21 بود. پس از بررسی مشخص شد که از مجموع 70 نمونه همبرگر صنعتی تعداد 29 نمونه (41/42%) به سارکوسیست آلوده بودند. از این تعداد، 18 نمونه (62%) از موارد جمع آوری شده در فصل پاییز و 11 نمونه (37/93%) از موارد جمع آوری شده در فصل تابستان بودند. از مجموع 20 نمونه همبرگر سنتی مغازه ای تعداد 13 نمونه (65%) به سارکوسیست آلوده بودند. از این تعداد، 8 نمونه (61/5%) از موارد جمع آوری شده در فصل پاییز و 5 نمونه (38/46%) از موارد جمع آوری شده در فصل تابستان بودند. از مجموع 10 نمونه همبرگر سنتی ارایه شده در واحدهای دست فروشی نیز 7 نمونه (70%) به سارکوسیست آلوده بودند. از این تعداد، 4 نمونه (57/14%) از موارد جمع آوری شده در فصل پاییز و 3 نمونه (42/85%) از موارد جمع آوری شده در فصل تابستان بودند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون مربع کای نشان داد که با ضریب اطمینان 95 درصد بین همبرگرهای صنعتی و سنتی با میزان آلودگی ارتباط معنی داری وجود ندارد. همچنین بین نمونه های پاییز و تابستان با میزان آلودگی ارتباط معنادار وجود نداشت.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که فراوانی آلودگی نمونه های همبرگرهای صنعتی و سنتی به انگل سارکوسیست در شهر شیراز بالاست. بنابراین پیشنهاد می گردد اقدامات پیشگیرانه و بازرسی های دقیق از محل تولید و فروش همبرگرها بعمل آید.