مگس سرباز سیاه به عنوان پروتئین جایگزین؛ نگرشی نو در صنعت طیور

پروتیین ها یکی از درشت مولکولهای مهم تشکیل دهنده ی هستی هستند. پروتیین ها در ساختار و عملکرد سلولها نقش مهمی دارند. علاوه بر آن، پروتیین ها در تامین نیتروژن و انجام فعالیتهای متابولیک در جانداران نقش به سزایی دارند. امروزه جمعیت جهان رو به افزایش است. پیش بینی شده که تا سال 2050 جمعیت جهان از 10 میلیارد نفر فراتر خواهد رفت. این افزایش جمعیت، افزایش نیاز به غذا را به همراه خواهد داشت. پروتیین ها، به عنوان پرهزینه ترین ماده ی اولیه در فرمولاسیون های غذایی، بخش مهمی از منابع تغذیه ای را به خود اختصاص می دهند؛ پس نیاز به پروتیین نیز به صورت روزافزون در حال افزایش است. محدودیت بودجه در کنار افزایش نیاز به تولید، اهمیت استفاده از منابع جدید تامین پروتیین در صنایع دام و طیور را مطرح می کند. منابع پروتیینی حاصل از روش های جایگزین باید حاوی ترکیب آمینواسیدی مناسب باشند به گونه ای که بتوانند به میزان کافی آمینواسیدهای ضروری را تامین کنند. همچنین، این روش ها باید با کمترین هزینه ی تولید و کمترین میزان تخریب منابع محیطی همراه باشند. تاکنون منابع مختلفی جهت تولید پروتیین مورد بررسی قرار گرفته اند. از جمله ی این موارد می توان به باکتری ها، حشرات، جلبک ها، مخمرها و قارچ ها اشاره کرد که هر کدام مزایا و معایب مخصوص به خود را دارند. امروزه استفاده از مگس سرباز سیاه، به عنوان یکی از حشراتی که درصد مناسبی از وزن آن را پروتیین تشکیل می دهد مورد توجه بسیاری قرار گرفته است. در این مقاله، به مزایا و معایب استفاده از مگس سرباز سیاه به عنوان منبع جایگزین پروتیین در صنعت طیور خواهیم پرداخت.