شافل در قالی دستبافت راور و موسیقی سبک بلوز

راور، شهری در حاشیه کویر لوت در شمال استان کرمان، خاستگاه قالی های زیبا، ظریف و ارزشمندی است که مورد ستایش و تحسین پژوهشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است. از صنایع و هنرهای دستی مردم راور در گذشته می توان به شال بافی، کرباس بافی، گلیم بافی، پتوبافی، پرده بافی، سفره بافی، گیوه چینی و مهم تر از همه، به قالی بافی اشاره کرد. از این میان، امروزه فقط هنر قالی بافی بافی در این شهر تداوم دارد. راور از اولین مراکز قالی بافی در استان کرمان به شمار می رود. از گذشته های دور میان قالی بافی کرمان و قالی راور ارتباطی نزدیک بوده و قالی راور سهم بسزایی در شهرت قالی کرمان داشته است. معمولا در صادرات، قالی راور را تحت نام «قالی کرمان» به فروش می رساندند و در واقع قالی کرمان عنوانی کلی است که به فرش های سایر نقاط استان نیز اطلاق گردیده است. قالی کرمان، خصوصا قالی راور، تاریخچه دقیقی ندارد و تاریخ آن سینه به سینه به صورت شفاهی نقل شده و به روایتی با سابقه ای کهن، یکی از قدیمی ترین مناطق قالی بافی ایران به شمار می رود. در عصر صفویه که اوج شکوفایی هنر در ایران بود، قالی هم مانند دیگر هنرها شکوفا شد.آنچه در این مقاله به آن پرداخته خواهد شد، وجود تشابه ریتمی در قالی دستبافت راور حین بافت و ریتمی مشابه در موسیقی سبک بلوز امریکاست که از لحاظ ایجاد و پیدایش تقریبا در یک دوره ظهور کرده اند. هر دو ریتم برای آسان کردن سختی کار حین انجام آن کار به وجود آمده اند و شالوده اصلی آنها موسیقی و ریتم است و تفاوت اصلی این دو ریتم در نحوه اجرای آنهاست که به طور جداگانه به آنها خواهیم پرداخت .