بررسی شیوع آلودگی به ترماتودهای کبدی(فاسیولا و دیکروسلیوم) در دام های کشتار شده در کشتارگاه صنعتی سنندج

ترماتودهای کبدی در نشخوارکنندگان بیماری های مهم فاسیولوزیس و دیکروسلیوزیس را بوجود می آورند که می توانند خسارات اقتصادی زیادی را در صنعت دامپروری ایجاد نمایند و از طرفی به عنوان بیماری مشترک دارای اهمیت بهداشتی فراوانی نیز هستند. آگاهی از وضعیت انتشار گونه ها در مناطق آندمیک برای برنامه های کنترلی ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف تعیین شیوع و شدت آلودگی به ترماتودهای کبدی در دام های کشتار شده در کشتارگاه سنندج انجام گرفت. به منظور تعیین میزان آلودگی انگلی کبد گاو، گوسفند و بزان کشتار شده در کشتارگاه صنعتی شهرستان سنندج : به مدت سه ماه در بهار سال 1401 (از فروردین تا خرداد) کبد دام های کشتار شده با استفاده از روش مشاهده ماکروسکوپی و پرسشنامه مورد بازرسی کشتارگاهی قرار گرفت. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS version 16 و توسط آمار توصیفی صورت پذیرفت. نتایج این مطالعه نشان داد از تعداد کل کبدهای بررسی شده 44/2 % آلوده به فاسیولاهپاتیکا و فاسیولا ژیگانتیکا و 04/3% آلوده به دیکروسلیوم دندریتکوم بودند (05/0 P>). با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که یکی از دلایل مهم ضبط کبد و لاشه در دام های کشتارشده کشتارگاه سنندج وجود بیماری های انگلی ناشی از ترماتودهای کبدی است که این مسیله علاوه بر تحمیل زیان های اقتصادی ناشی از تلفات دام و ضبط لاشه یا اندام های آلوده و همچنین کاهش تولیدات دامی، نشان دهنده وجود زمینه خطرات بهداشتی برای ساکنین منطقه می باشد که با توجه به چرخه زندگی و انتقال این انگل ها اقدامات بهداشتی و کنترلی فراگیرتر و جامع تر را طلب می نماید.