تصویر ذهنی ارزیابانه در فضا های اجتماع محور با رویکرد تقویت خاطره جمعی و مهرانگیزی در شهر (مطالعه موردی: محدوده میدان قدس تا امامزاده حسن در شهر کرج)

کیفیت بصری می تواند تاثیرات قوی بر تجربه و رضایت مندی از قرارگیری در محیط ایجاد کند. تصاویر ذهنی ارزیابانه به قرارگیری علایم محیطی و ارزیابی هایی که به احساسات، جمع بندی ها و رفتارها شکل می دهد بستگی دارد. مولفه هایی چون زمان، مکان و همراهی با افراد در تقویت خاطره جمعی و یادآوری مکان موثر است. نقش های فرهنگی به تصویرهای ذهنی فرد شکل می د هد و می تواند شخصیت اجتماع ناپذیر برای مسافرین، خریداران، بازدیدکنندگان و دیگر افرادی که منظر شهر را تجربه می کنند، ایجاد نماید. بنابراین وجود فضاهایی با کاربری فرهنگی- تاریخی در محدوده امامزاده حسن(ع) تا میدان قدس، با داشتن پتانسیل های ویژه ایجاد فضاهای اجتماع محور می تواند به تقویت مهرانگیزی مکان کمک کند. این پژوهش به چگونگی تاثیرگذاری الگوهای نشانه شناختی فضاهای شهری بر تجلی خاطره جمعی و تداوم حضور می پردازد. به این منظور با هدف دستیابی به چارچوب هدایت گر ایجاد فضاهای باز شهری اجتماع محور، با بهره گیری از روش توصیفی-تحلیلی با انجام مطالعات میدانی به شناسایی کیفیت فضاهای رویداد و امکانات و مشخصات ضروری آن از منظر شهروندان، می پردازد. لذا، با ارایه راهکارهایی جهت بسترسازی و تولید شرایط لازم برای تقویت حس خاطره ی جمعی در فضاهای اجتماع محور، بازشناسی خواهد شد. یافته های پژوهش نشان می دهد برای بازشناسی تصاویر ذهنی در خاطره جمعی در فضاهای شهری، چهار معیار رضایت بخش، هیجان-انگیز، اضطراب آور و کسلکننده در ارزشیابی کیفیت فضا موثر است. ارزیابی ارتباط این معیارها با شاخصه های کالبدی محیط و تصاویر ذهنی افراد تعیین کننده اهمیت معیارهای روان شناختی و جامعه شناختی برای ایجاد فضاهای رویدادمحور در سطح شهر خواهد بود.