توسعه یادگیری خودراهبر در بستر برنامه درسی؛ مفاهیم و دیدگاه ها

هدف این پژوهش، نگاهی توصیفی - تحلیلی به یادگیری خودراهبر در بستر برنامه درسی است. در دنیای کنونی که دانش پیوسته در حال تغییر و ارتقاست و سروکار داشتن با مفاهیم نوظهور و جدید، جنبه ای مهم در رویارویی با افراد به شمار می رود، کسب مهارت های یادگیری خودراهبر برای موفقیت فراگیران ضروری است. ایجاد و ارتقای یادگیری خودراهبر، یکی از اهداف مهم آموزش متوسطه محسوب می شود. چرا که انتظار می رود دانش آموزان به سطحی از توانمندی های فردی برسند که بدون قرار گرفتن در یک نظام آموزشی ویژه، بتوانند نیازهای آموزشی خود را بشناسد و برای تامین آنها بکوشند و در نهایت یادگیری خود را مورد ارزشیابی قرار دهند. هم چنین آموزش معلمان و یادگیری دانش آموزان در این عصر، بسیار حرفه ای شده و روش های آموزش، نیازمند جوابگویی به پیچیدگی نیازهای آموزش-یادگیری است. از مطالعه کتابخانه ای و بررسی بر روی نظریه ها و تحقیقات انجام گرفته شده، به این مهم دست یافتیم که یادگیری خودراهبر به دلیل تاکید بر جریان های شناختی، باعث تسهیل یادگیری، برنامه ریزی، خودپرسشی، بازبینی و به طور کلی یادگیری فراشناختی می شود. به دلیل مزایای یادگیری خودراهبر، توجه بنیادی به این نوع یادگیری مورد توجه قرار گرفته است.