بررسی نقش میانجی گری باورهای ارتباطی در رابطه بین انتظارات زناشویی با کیفیت زندگی زناشویی در خانواده های نظامی

هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجی گری باورهای ارتباطی در رابطه بین انتظارات زناشویی با کیفیت زندگی زناشویی در خانواده های نظامیبود. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه پژوهش خانوارهای نظامی شهر تهران در سال 1401 بود که از بین آنها 204 نفر با روش نمونه گیری در هدفمند انتخاب شدند. ابزار پژوهش حاضر را پرسشنامه انتظارات زناشویی امیدوار و همکاران (1387، پرسشنامه کیفیت زناشویی باسبی، کران، لارسن و کریستنسن (2005) و باورهای غیرمنطقی در زندگی زناشویی ایدلسن و اپستین (1981) تشکیل دادند. نتایج حاصل از تحلیل داده ها شان می دهد اثر مستقیم انتظارات زناشویی (41/0-=β) و باورهای ارتباطی (36/0-=β) بر کیفیت زندگی مورد تایید قرار گرفت (05/0<p) و انتظارات زناشویی بر باورهای ارتباطی (05/1=β) اثر مستقیم دارند (05/0<p). همچنین اثر غیرمستقیم انتظارات زناشویی (38/0-=β) بر کیفیت زندگی زناشویی زوجین نظامی در سطح 05/0 معنی دار است. بنابرین نتایج پژوهش حاکی از برازش مطلوب مدل تحلیل مسیر نقش میانجی گری باورهای ارتباطی در رابطه بین انتظارات زناشویی با کیفیت زندگی زناشویی در خانواده های نظامی است.