درمان نارسایی زودرس تخمدان با سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی

به از دست دادن عملکرد تخمدا ن قبل از 40 سالگی نارسایی زودرس تخمدان (POI) گفته می شود. عوامل مختلفی از جمله ناهنجاری های کروموزوم X، اختلالات خود ایمنی و داروهای شیمی درمانی می تواند در پاتوژنز POI دخیل باشد. هورمون تراپی یک درمان رایج برای POI است، اما به دلیل عوارض جانبی و نرخ باروری پایین، گزینه های درمانی جایگزین مورد نیاز است. در سال های اخیر، پیوند سلول های بنیادی به عنوان یک رویکرد درمانی امیدوارکننده ظاهر شده است که امیدی برای بهبود و بازیابی عملکرد تخمدان ها ایجاد کرده است. سلول های بنیادی دارای توانایی منحصر به فرد خود نوسازی و بازسازی هستند که آن ها را به طور بالقوه در درمان POI و ناباروری متعاقب آن موثر می کند. انواع مختلفی از سلول های بنیادی برای درمان POI مورد بررسی قرار گرفته اند، از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs)، سلول های بنیادی از بافت های خارج جنینی، سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) و سلول های بنیادی تخمدان. هدف این مقاله ارایه مروری بر علل و گزینه های درمانی POI، با تمرکز ویژه بر درمان با سلول های بنیادی است که توسط مطالعات قبلی پیشنهاد شده است.