بهینه سازی تولید آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز توسط سویه های بومی باسیلوس جداسازی شده از چای تخمیری

چای (Camellia sinensis) گونه ای از درختچه های همیشه سبز یا درختان کوچک از خانواده گیاهان گلدار Theaceae است. یکی از مراحل اصلی در تولید چای سیاه، فرآیند تخمیر است که در آن باکتری ها  می توانند نقش داشته باشند. این مطالعه با هدف استفاده از روش تغییر یک فاکتور در یک زمان (OFAT) و طراحی آزمایش ها به روش تاگوچی برای بهینه سازی تولید پلی فنل اکسیداز (PPO) و پراکسیداز (POD) توسط باسیلوس گونه انجام شد. نتایج نشان داد که ساکارز و گلوکز بیشترین تاثیر را بر تولید آنزیم های پلی فنل اکسیداز و پراکسیداز توسط سویه های باسیلوس جدا شده از چای کاملا تخمیر شده از خود نشان دادند.  این سویه هابه ترتیب Bacillus sp. (TB3)   و B. licheniformis (TB14)  بودند. علاوه بر این، نتایج نشان داد که بهترین منابع نیتروژن برای تولید PPO توسط Bacillus sp. (TB3) و POD توسط licheniformis (TB14) B.  به ترتیب نیترات سدیم و کربنات آمونیوم بودند. بر اساس نتایج به دست آمده، اجزای محیط برای تولید PPO توسط Bacillus sp. (TB3) در pH 7 به شرح زیر بود: 0.5٪ ساکارز، 1٪ پپتون، 0.8٪ عصاره مخمر، 0.2٪ کازیین هیدرولیز شده، 00.2٪ پتاسیم دی هیدروژن فسفات،0.005٪ از منیزیم سولفات 1٪ و هپتاهیدرات. نیترات سدیم. علاوه بر این، محیط کشت بهینه برای تولید POD توسط B. licheniformis (TB14)  در pH 7 به شرح زیر بود: 0.3٪ گلوکز، 1٪ پپتون، 0.8٪ عصاره مخمر، 0.2٪ کازیین هیدرولیز شده، 0.02٪ درصد پتاسیم دی هیدروژن فسفات و0.005 درصد هپتا هیدرات سولفات منیزیم. افزایش تولید آنزیم PPO و POD به ترتیب حدود 8 و 6 برابر بیشتر از محیط کشت پایه بود.