اثبات مشروعیت سجده بر تربت، با رویکرد پاسخ به دیدگاه «عبدالرحمن دمشقیه» در کتاب «إستدلال الشیعه بالسنه النبویه فی میزان النقد العلمی

تربت امام حسین ، از مصادیق زمین محسوب می شود و از آنجایی که دلایل فراوانی در منابع فریقین بر جواز سجده بر زمین، دلالت می کند، بنابراین سجده بر تربت نیز، امری مشروع است. عبدالرحمن دمشقیه از علمای وهابیت که سجده بر تربت را امری ممنوع می داند، در جهت اثبات ممنوعیت سجده بر تربت، چهار روایت را با این عنوان که دلایل جواز سجده بر زمین هستند، نقل کرده و سپس به آنها اشکالات دلالی و سندی وارد می کند. حال آنکه علاوه بر وجود روایات متعدد در جهت اثبات مشروعیت سجده بر زمین و تربت، همچنین ادعای دمشقیه در مورد سه روایت، قطعا باطل است و تنها اشکال سندی وی به یک روایت را می توان قبول نمود که البته، ضعف آن روایت نیز با وجود روایات همسوی فراوانی که وجود دارد، جبران می شود؛ با تمام این تفاصیل، معلوم می شود که ادعای عبدالرحمن دمشقیه، مبنی بر ممنوعیت سجده بر تربت امام حسین ، مردود است.