ضرورت سجده ملائکه بر آدم علیه السلام از منظر قرآن و عرفان با تاکید بر آراء امام خمینی (ره)

از موضوعات کلامی مورد بحث بین اندیشمندان اسلامی؛ موضوع سجده ملایکه بر حضرت آدم (ع) است. لذا بحث از «ضرورت سجده ملایکه بر آدم (ع)» از موضوعات مهم و لازم معرفتی است. سجده زیباترین حالت و باشکوه ترین و خاضع ترین جلوه عبادت در مقابل حضرت احدیت است و بندگان در حالت سجود، از هر حال دیگری به حضرت حق نزدیک ترند. ما معتقدیم سجده برای غیر ذات مقدس خداوند جایز نیست، زیرا سجده نهایت خضوع و مصداق بارز عبودیت، مخصوص واحد یکتاست. با توجه به این که قرآن کتاب هدایت است، فهم درست آیات الهی در میزان هدایت انسان موثر است، در نتیجه بررسی آیات مربوط به سجده ملایکه بسیار مهم است، بنابراین این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی، به بررسی ضرورت و علت سجده ملایکه برآدم (ع)، و اشاره به علت تمرد شیطان در اجرای امر الهی می پردازد. سجده ملایکه برای آدم (ع)، به تفسیر مفسران؛ به معنای پرستش نیست، بلکه برای احترام و تعظیم و تکریم آدم (ع) بوده است، و چون این امر به دستور خداوند بوده است، اجرای فرمان آن، به مثابه پرستش خداوند است، و سجده شکری، برای خلقت چنین موجود شگرفی به نام آدم.