مروری بر فرایند تولید بیو اتانول از مواد پایه قندی و لیگنوسلولزی و مقایسه آن ها

نگرانی از منابع محدود فسیلی، محققان را به سمت استفاده از انرژی های تجدیدپذیر و نو سوق داده است. بیو اتانول، یکی از مهم ترین و پرمصرف ترین سوخت زیستی است که می تواند جایگزین سوخت های فسیلی گردد. بیو اتانول را از محصولات و پسماندهای کشاورزی گوناگونی نظیر غلات، ملاس، میوه، مواد لیگنوسلولزی، جلبک ها می توان تولید کرد. ملاس که قند غیرمتبلور عصاره نیشکر و چغندر قند است به عنوان یکی از مهم ترین مواد اولیه پایه قندی مطرح می باشد. معمولا مواد قندی با مخمر ساکارومایسیس سرویزیه تخمیر و بیو اتانول تولید می شود. مواد بر پایه نشاسته، نظیر گندم و ذرت ابتدا باید هیدرولیز آنزیمی شوند و سپس به کمک فرایند تخمیر، بیواتانول حاصل شود. ضایعات کشاورزی مانند کاه غلات، خاک اره و لیکور سیاه به عنوان مواد اولیه لیگنو سلولزی به شمار می روند. از مواد اولیه لیگنوسلولزی، ابتدا لیگنین زدایی می شود. سپس فرایند هیدرولیز آنزیمی انجام و در نهایت به کمک تخمیر، بیواتانول حاصل می شود. مقاله مروری حاضر ابتدا به وضعیت تولید این سوخت زیستی در کشورهای پیشرو جهان می پردازد. سپس به اجمال به فرایند تولید بیو اتانول از مواد اولیه قندی، نشاسته ای و لیگنوسلولزی و چالش های موجود هر روش اشاره می کند. همچنین به بررسی انواع مخمرها و مقایسه آن ها و پارامترهای موثر در فرایند تخمیر، فرایند پیش تصفیه، هیدرولیز و در نهایت به فرایند تقطیر می پردازد.