شبیه سازی طرح اصلاح نژادی گروهی هسته باز برای بهبود ژنتیکی وزن شش ماهگی گوسفند نژاد کرمانی

هدف اصلی ازمطالعه حاضر با استفاده از شبیه سازی، تعیین مناسب ترین اندازه نسبی هسته و نرخ انتقال میش های جایگزین از گله های تجاری پایه به هسته در یک طرح اصلاح نژادی گروهی هسته باز برای بهبود ژنتیکی وزن شش ماهگی گوسفند نژاد کرمانی بود. مدل سازی ساختار هرم اصلاح نژادی شامل گله هایی در دو لایه هسته و پایه با 5000 راس میش و 143 راس قوچ با نسل هایی هم پوشان، 6 گروه سنی میش و 3 گروه سنی قوچ در هر دو لایه هسته و پایه، تولد اولین فرزندان در 2 سالکی، انتخاب جایگزین ها به روش "انتخاب فرزندان" برای وزن 6 ماهگی، انتقال جایگزین ها بین دو لایه در مسیرهای انتخابی 5 و 6 گانه، تامین تمام قوچ های جایگزین در دو لایه از هسته، بدون- و با انتقال میش از هسته به پایه انجام و با احتساب اثر انتخاب بر واریانس و پیشرفت ژنتیکی، با رویکرد قطعی شبیه سازی شد. تعداد 8 اندازه نسبی هسته به فواصل 0/02، از 0/04 تا 0/18 منظور و برای هر یک نرخ انتقال بهنیه میش از پایه به هسته با استفاده از گزینه راه حل تکاملی موجود در افزونه داخلی سالور ضمیمه برنامه اکسل به دست آمد. پیشرفت ژنتیکی سالیانه و تاخیر ژنتیکی گله های پایه با نرخ بهینه انتقال میش به هسته برای هر اندازه نسبی هسته محاسبه و مناسب ترین اندازه نسبی هسته تعیین شد. بهترین اندازه نسبی هسته 0/12 بود اما مناسب ترین اندازه نسبی (اقتصادی) هسته 0/08 بود، تعداد 400 میش در هسته و 4600 راس در گله های پایه با 64 میش جوان برای انتقال به هسته و 3/51 سال لنگش ژنتیکی پایه نسبت به هسته پیش بینی شد. هم چنین، در کاهش اندازه نسبی هسته 0/08، 33 درصد از اندازه نسبی هسته کاسته و به اندازه نسبی پایه 5 درصد افزوده شد. افزایش تعداد میش های جوان انتقالی به هسته 3 راس بود. لنگش ژنتیکی گله های پایه 0/36 سال بیش تر شد. مزیت انتخاب در طرح هسته باز در اندازه نسبی هسته 0/12 در مقایسه با انتخاب در تمام گله های مردمی بدون هسته بررسی شد. شبیه سازی قطعی برای تعیین مناسب ترین اندازه هسته که منجر به پیشرفت ژنتیکی وزن شش ماهگی کاملا نزدیک به حالت بهینه، کاهش هزینه های طرح و شمول تعداد هرچه بیش تر گوسفندان در پایه خواهد شد، کاملا موثر بود.