تفکرات و ترجیحات زبان آموزان ایرانی در زمینه تصحیح خطاهای گفتاری

بررسی و مشخص سازی نگرش و ترجیحات زبان آموزان در زمینه تصحیح خطاهای شفاهی آنها که بخشی جدایی ناپذیر از آموزش زبان است نقش به سزایی در کاهش فاصله بین تفکرات و عملکرد زبان آموزان و مدرسین دارد. اگرچه نگرش و ترجیحات زبان آموزان ایرانی در جنبه های مختلف تصحیح خطاهای شفاهی به طور نسبی مورد توجه قرار گرفته است، مطالعات مختلف نتایج متفاوتی نشان می دهند. پژوهش حاضر با استفاده از یک طرح توصیفی کمی، متمرکز بر بررسی نگرش ها و ترجیحات 756 زبان آموز ایرانی در زمینه وجود خطاهای شفاهی، زمان بندی تصحیح خطای شفاهی، فرد تصحیح کننده و تکنیک ها تحصیح خطا است. یافته های این مطالعه نشان داد که زبان آموزان نگرش مثبتی نسبت به تصحیح خطاهای شفاهی و تصحیح اکثر خطاهای خود داشتند. علاوه بر این، تصحیح فوری خطا توسط مدرس مورد علاقه اکثر آزمودنی ها بود. تقریبا نیمی از شرکت کنندگان به تصحیح خطا توسط خود علاقه داشتند در حالی که اکثر زبان آموزان رقبتی نسبت به تصحیح خطا توسط همکلاسی ها نشان ندادند. یافته های مربوط به انواع و تکنیک های تصحیح خطا، علاقه زبان آموزان به نوع تصحیح خطا "سرنخ های فرازبانی" که مدرس با استفاده از سرنخ ها باعث تشویق زبان آموز به تصحیح می شود بیشترین طرفدار و نوع "درخواست توضیح" که در آن مدرس دلیل و چرایی تولید خطا را می پرسد کمترین تعداد علاقه مند را به خود اختصاص دادند. یافته های این مطالعه باعث افزایش آگاهی ذینفعان آموزش زبان انگلیسی در زمینه نگرش و ترجیهات زبان آموزان ایرانی در خصوص تصحیح خطاهای شفایی خواهد شد.